Επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ και ανοιχτή πρόταση σύμπλευσης με τη Νέα Δημοκρατία όταν σημάνει «η ώρα της εθνικής ευθύνης» απευθύνει ο Γιώργος Καρατζαφέρης.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Έθνος» στο οποίο δεν υπογράφει ως πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ο κ. Καρατζαφέρης μιλά για συστράτευση όσων είναι «ταγμένοι να δώσουν τη μάχη» με το επιχείρημα ότι έχει σημάνει η ώρα της εθνικής ευθύνης και την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ «καιροφυλακτεί».
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αναφέρει χαρακτηριστικά πως «μπήκαμε ήδη στην ώρα της εθνικής ευθύνης. Σε ποιο λεπτό θα χτυπήσει συναγερμός δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία… Αυτό που προέχει είναι αυτοί που είναι ταγμένοι να δώσουν τη μάχη του λεπτοδείκτη, αν είναι αποφασισμένοι να τον σπρώξουν προς τη σωστή φορά, ανεξαρτήτως προθέσεων, υποθέσεων, καταθέσεων, αντιπαραθέσεων, επιθέσεων των υπολοίπων». Προσθέτει με νόημα, δε, ότι «αυτή είναι η ουσία. Τα άλλα περί ελεύσεως του ενός ή του άλλου είναι περιττά και άστοχα. Καθόσον επιμένοντας για την προσέλευση μπορεί να έχουμε παρέλευση του χρόνου και των γεγονότων».
Ο κ. Καρατζαφέρης ασκεί κριτική και στην κυβέρνηση: «η υπάρχουσα σύνθεση με την ακολουθητέα στρατηγική το προσπαθεί, το προσπαθεί τριάντα μήνες εξόχως αναποτελεσματικά» αλλά και να ρίξει τα βέλη του προς τον ΣΥΡΙΖΑ – χωρίς να τον κατονομάζει – σημειώνοντας ότι «η άλλη πλευρά δεν έχει τον… θεό της». «Η “Ρόζα” των Εξαρχείων και ο Σταθάκης του βαθέος αμερικανικού κατεστημένου προφανώς και θα διεκδικήσουν μερίδιο της ακολουθησομένης στρατηγικής. Τα ιμάτια της εξουσίας σε άμεσο χρόνο θα μετατραπούν σε κουρέλια, ικανοποιώντας βιώματα και στερητικά σύνδρομα δεκαετιών» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Παρομοιάζει μάλιστα τον ΣΥΡΙΖΑ με τον λύκο του παραμυθιού της Κοκκινοσκουφίτσας κατηγορώντας τον για ερασιτεχνισμό και ρεβανσισμό. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «η αμφίεση της γιαγιάς έπεισε και παρέσυρε στα νύχια του Λύκου μόνο την Κοκκινοσκουφίτσα. Εναν ολόκληρο, όμως, λαό πόσο εφικτό είναι να τον παρασύρει το θυμικό. Ο Λύκος είναι Λύκος. Αρκετή η αιματοχυσία πέντε χρόνια τώρα πλέον, δεν υπάρχουν πολλά αποθέματα για τα δόντια του θεριού του ερασιτεχνισμού και του ρεβανσισμού».
Ολόκληρο το άρθρο του Γιώργου Καρατζαφέρη έχει ως εξής:
Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν
Σοφή ρήση αφορώσα την ιατρική. Η θεραπεία πιο επώδυνη από την πρόληψη. Πέντε χρόνα θεραπεύουμε αλλά οι πληγές δεν κλείνουν. Αρχίατροι πολλοί. Όλοι ανίκανοι; Η καταφατική απάντηση θα ήταν εξόχως ισοπεδωτική και, όμως, ο Έλληνας αναστενάζει και η Ελλάδα στάζει. Στάζει αίμα. Συνεχώς και αδιαλείπτως τα τελευταία χρόνια συνεχίζεται αμείωτα η αιματοχυσία.
Οι μεταγγίσεις των δανειστών ήταν σαφώς μια αποτελεσματική παρέμβαση, με προφανή πρόσκαιρη δυνατότητα. Η συνεχής επαναλαμβανόμενη διαδικασία αποτελεί δυσβάστακτο βάρος. Μία δυσκόλως αναστρέψιμη κατάσταση. Εγκλωβισμένοι από καιρό διάγουμε με τον λεπτοδείκτη ανασφάλειας καρφωμένο στο έξι. Τουτέστιν στο ναδίρ. Το σήμερα χειρότερο από το χθες, χωρίς να δύναται να εγγυηθεί οποιοσδήποτε σοβαρός επαΐων ότι το αύριο θα είναι επαρκέστερο του σήμερα. Ο λεπτοδείκτης πρέπει να πάρει την ανιούσα. Παρά είκοσι πέντε, παρά είκοσι, παρά τέταρτο και αυτά με προσπάθεια και σύνεση να πλησιάσουμε το άπιαστο όνειρο του… 12.
Ποιος, όμως, θα κινήσει τον λεπτοδείκτη; Η υπάρχουσα σύνθεση με την ακολουθητέα στρατηγική το προσπαθεί, το προσπαθεί τριάντα μήνες εξόχως αναποτελεσματικά.
Η άλλη πλευρά δεν έχει τον… θεό της. Μεταφορικά και ουσιαστικά, τουλάχιστον κάποιοι εξ αυτών. Κάθε συνιστώσα δικό της βιλαέτι. Η «Ρόζα» των Εξαρχείων και ο Σταθάκης του βαθέος αμερικανικού κατεστημένου προφανώς και θα διεκδικήσουν μερίδιο της ακολουθησομένης στρατηγικής. Τα ιμάτια της εξουσίας σε άμεσο χρόνο θα μετατραπούν σε κουρέλια, ικανοποιώντας βιώματα και στερητικά σύνδρομα δεκαετιών.
Η αμφίεση της γιαγιάς έπεισε και παρέσυρε στα νύχια του Λύκου μόνο την Κοκκινοσκουφίτσα. Εναν ολόκληρο, όμως, λαό πόσο εφικτό είναι να τον παρασύρει το θυμικό. Ο Λύκος είναι Λύκος. Αρκετή η αιματοχυσία πέντε χρόνια τώρα πλέον, δεν υπάρχουν πολλά αποθέματα για τα δόντια του θεριού του ερασιτεχνισμού και του ρεβανσισμού.
Μπήκαμε ήδη στην ώρα της εθνικής ευθύνης. Σε ποιο λεπτό θα χτυπήσει συναγερμός δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία… Αυτό που προέχει είναι αυτοί που είναι ταγμένοι να δώσουν τη μάχη του λεπτοδείκτη, αν είναι αποφασισμένοι να τον σπρώξουν προς τη σωστή φορά, ανεξαρτήτως προθέσεων, υποθέσεων, καταθέσεων, αντιπαραθέσεων, επιθέσεων των υπολοίπων.
Αν τώρα συμπέσει η διάθεση των περισσοτέρων προς τον ίδιο στόχο, ακόμα καλύτερα και προφανώς πιο αποτελεσματική η προσπάθεια. Αυτή είναι η ουσία. Τα άλλα περί ελεύσεως του ενός ή του άλλου είναι περιττά και άστοχα. Καθόσον επιμένοντας για την προσέλευση μπορεί να έχουμε παρέλευση του χρόνου και των γεγονότων.
Ο Λύκος καιροφυλακτεί και κάποιοι με την πολιτική τους του προσφέρουν άλλοθι.
Τέλος χρόνου.
Οσο δεν αλλάζει η συνταγή, προσφέρεται σαντιγί στην πίτα της εξουσίας που κάποιοι, όχι αναίτια, λιγουρεύονται. Αν η συνταγή του 2012 φάνταζε αδύνατη, τώρα το ’14 είναι αναπόφευκτη.
Εμείς περιοριζόμαστε στον ρόλο του σεφ, ας γευτούν τα εδέσματα οι άλλοι, αν δεν θέλουν να προσφέρουν εαυτούς έδεσμα στον καιροφυλακτούντα Λύκο.
-Άθλιον εστί το γινάτι
-Άξιον εστί η πρόληψις