Η πολιτική ρητορεία, σχετικά με το πως θα βγει η Ελλάδα από την κρίση περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα ιδεολογικά χαρακώματα.
Προς θεού, μην πούμε κάτι ή ψηφίσουμε κάτι που προσκρούει στην ιδεολογία μας. Προς θεού, μην παραδεχτούμε ότι η ιδεολογία μας είναι κούφια και δεν προσφέρει λύσεις. Προς θεού, μην βγάλουμε την πρίζα της κασέτας που λέει τα ίδια και τα ίδια εδώ και 40 χρόνια.
Στο όνομα αυτής της ιδεολογίας, θα πεθάνουμε και θα αγωνιστούμε μέχρι θανάτου. Αρκεί να πετύχουμε τον θάνατο του συστήματος και όλων που το αποτελούν, η θυσία μας θα είναι δικαιολογημένη. Ξέρουμε ότι έχουμε καρκίνο, αλλά δεν θέλουμε να κάνουμε χημειοθεραπεία, διότι κάποιες κακές φαρμακευτικές θα κερδίσουν λεφτά.
Τα ιδεολογικά χαρακώματα είναι εμπεδωμένα στο DNA του μέσου ψηφοφόρου. Ξέρει ότι είναι λάθος, ξέρει ότι αυτοί που αποτελούν την παράταξη είναι ανεπαρκείς, ξέρει ότι αυτά που λέει η παράταξη είναι λόγια χωρίς ουσία, αλλά δεν μπορεί να ψηφίσει κάτι άλλο, διότι έτσι έχει μάθει, έτσι ψήφιζαν οι γονείς του και έτσι έχει συνηθίσει.
Με πρακτικά ζητήματα κανείς δεν ασχολείται. Τα πάντα θα πρέπει να έχουν αφετηρία την ιδεολογία. Δεν έχει σημασία αν κάτι ακούγεται σωστό, είναι λάθος από την στιγμή που το σκέφτηκε το άλλο κόμμα.
Το γεγονός ότι το είπε κάποιος άλλος πρώτος, είναι λόγος να διαφωνήσουμε παρόλο που κατά βάθος συμφωνούμε. Προς θεού, να μην δείξουμε ότι συμφωνήσαμε με κάποιους άλλους της άλλης ιδεολογίας.
Πολιτική στην Ελλάδα δεν υφίσταται, διότι κανένας δεν θέλει να κάνει έκπτωση στην ιδεολογία του και στον εγωισμό του. Κανένας δεν ψηφίζει κανένα νομοσχέδιο αν δεν είναι αυτό που κατέθεσε αυτός. Η γνώμη του άλλου δεν μετράει, ούτε το γεγονός ότι χωρίς συμβιβασμό δεν μπορεί να περάσει τίποτα για να μπορεί να πάει η χώρα μπροστά. Προς θεού μην δείξουμε στους ψηφοφόρους μας ότι συμβιβαζόμαστε ιδεολογικά!
Πολιτική όμως δεν είναι να συμφωνήσω μόνο όταν εξυπηρετείται η ιδεολογία μου, αλλά τι θα δώσω σε σχέση με το τι θα πάρω για να γίνει κάτι πράξη. Πολιτική σημαίνει συμβιβασμός, σχεδιασμός και πρακτικές λύσεις.
Σπάνια κάποιος πολιτικός ή κόμμα θα προσπαθήσει να κάνει εκτύπωση σε αυτή του την ιδεολογία, στο όνομα του να κάνουμε κάτι στην πράξη. Βέβαια όταν κάποιος είναι κυβέρνηση, τότε δεν υπάρχουν ιδεολογίες, αλλά μόνο πράξη … αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Αυτό που θέλω να πω σήμερα είναι το εξής: Για να πάει μπροστά αυτή τη χώρα, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά. Μεταξύ άλλων θα πρέπει να αλλάξουμε αντίληψη για το τι σημαίνει πολιτική.
Θα πρέπει ο κάθε ένας να κάνει εκτύπωση στην ιδεολογία του και θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να συμφωνήσουμε σε απλά πρακτικά ζητήματα που δεν προσκρούουν ιδεολογικά και στον εγωισμό του καθενός και στη συνέχεια να βρούμε τα υπόλοιπα.
Αλλά αν δεν γίνει αυτή η υπέρβαση, θα εξακολουθεί ο κάθε ένας να λέει το μακρύ του και το κοντό του και δεν θα γίνει τίποτα και και το αποτελέσματα θα είναι μηδέν.
Δεν μπορώ να δεχτώ πολίτες να μου λένε ότι, ναι μεν καλός είναι ο ένας η ο άλλος, αλλά εγώ είμαι του τάδε κόμματος και μόνο αυτό το κόμμα ψηφίζω.
Δεν κατανοώ ψηφοφόρους να μου λένε ότι, ναι μεν αυτός σωστά τα λέει, αλλά εγώ είμαι αριστερός στο DNA μου και θα συνεχίσω να ψηφίζω αυτό που ψηφίζω, άσχετα αν διαφωνώ με τον αρχηγό μου.
Δεν μπορώ να δεχτώ τέτοιες νοοτροπίες, διότι δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου να συνεχίσουμε με αυτή τη λογική.
Δεν μπορεί ο κάθε πολιτικός να λαϊκίζει και οι ψηφοφόροι του κόμματος αυτού να αναγνωρίζουν ότι λαϊκίζει και να συνεχίζουν οι ψηφοφόροι αυτοί να υποστηρίζουν αυτό τον λαϊκισμό.
Για να αλλάξει αυτή η χώρα θα πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές σε πολλά επίπεδα. Μεταξύ αυτών των αλλαγών, σημειώστε την ιδεολογική έκπτωση, στο όνομα των πρακτικών λύσεων.
Τέλος, στο φίλο από το Μαρούσι, έχω να πω το εξής:
Να πάρει την φωτογραφική του μηχανή και να τραβήξει πολλές φωτογραφίες από το όμορφο Μαρούσι, για να έχει να τις δείξει στα παιδιά του.
Να τους δείξει πως ήταν κάποτε, σε σχέση με το πως θα γίνει, διότι αυτός ήθελε να ακολουθήσει την ιδεολογία του.