Στο σκάκι, υπάρχει μια κίνηση που ονομάζεται stalemate, όπου υπάρχει αδιέξοδο και κανένας δεν κερδίζει. Ό,τι κίνηση και να κάνει ο βασιλιάς είναι παράνομη. Καθώς λοιπόν δεν έχει νόμιμη κίνηση να κάνει, το παιχνίδι τελειώνει με ισοπαλία.
Μια τέτοια κίνηση είναι η επιδιωκόμενη, όταν ένας από τους δυο παίχτες είναι σίγουρο ότι θα χάσει. Δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί και απαιτεί αρκετά μεγάλη ευφυΐα εκ μέρους του ενός από τους δυο παίχτες για να μπορεί να επιβάλει ένα τέτοιο αποτέλεσμα.
Σε μια παρόμοια κατάσταση είναι το σύνολο της Ευρώπης αυτή τη στιγμή. Ό,τι και να κάνει η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία, δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα. Και λέω ό,τι και να κάνει, σε σχέση με αυτά που έχουν ακουστεί και όχι σε σχέση με το τι θα μπορούσε να γίνει.
Η Ελλάδα είναι σε αδιέξοδο για πολλούς λόγους.
Αφενός έχουμε περάσει το σημείο της επιστροφής, λόγω χρόνιας σπάταλης πόρων και κακού σχεδιασμού (πολιτικού και μη) και αφετέρου, δεν βλέπω κανέναν πολιτικό ή κόμμα, που θεωρητικά μπορεί να ασκήσει εξουσία αύριο το πρωί, να ανατρέψει την κατάσταση.
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι αποδεδειγμένα αποτυχημένα κόμματα. Μπορεί πράγματι πολλά πρόσωπα να έχουν αλλάξει, αλλά αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις δεν έχουν αλλάξει και σε κάθε περίπτωση, οι αντιλήψεις και η νοοτροπία των κομμάτων αυτών δεν έχει αλλάξει.
Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει ότι μάλλον θα πάρει το σκήπτρο της εξουσίας, ναι μεν έχει φρέσκα πρόσωπα, αλλά δεν έχει ούτε κατά προσέγγιση την ιδεολογική προσέγγιση που απαιτείται για να ανατραπεί η σημερινή κατάσταση.
Η Ελλάδα χρειάζεται να αυξήσει την παραγωγική της δυναμικότητα για να μπορεί να διατηρήσει το σημερινό της βιoτικό επίπεδο.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν αποδειχτεί ανίκανα να απελευθερώσουν τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία νοοτροπία που να έχει σχέση με την ελεύθερη αγορά.
Είμαι κατηγορηματικός, αν δεν δούμε μία επιχειρηματική αναγέννηση (αφύπνιση) σε αυτή τη χώρα, δεν θα βγούμε από αυτό το τέλμα.
Και δυστυχώς, δεν μπορεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα της Ελλάδος με αριστερό σχεδιασμό. Όσο και κάποιοι να θέλουν ή να νομίζουν ότι θα γίνει, δεν θα γίνει.
Ούτε δηλαδή ο πόλος ΠΑΣΟΚ-ΝΔ έχει καταφέρει τίποτα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα καταφέρει τίποτα, διότι εξ ορισμού δεν πιστεύει στις δυνάμεις της αγοράς.
Και αν δεν σχεδιαστεί η αυριανή Ελλάδα πάνω στους νόμους και τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας και αγοράς, δεν βλέπω φως.
Η Ευρώπη επίσης είναι σε αδιέξοδο, διότι η αντιμετώπιση της κρίσης είναι λάθος εξ αρχής. Θα πρέπει να προηγηθεί η σωστή διάγνωση για να έχει αποτέλεσμα η θεραπεία.
Για μένα το πρόβλημα δεν είναι τα επιτόκια δανεισμού, αλλά το επίπεδο χρέους. Ως εκ τούτου, όσα ευρώ-ομόλογα και να έχεις, δεν θα λύσεις το πρόβλημα της Ελλάδος, που είναι ότι έχει πολύ περισσότερο χρέος από ό,τι μπορεί να εξυπηρετήσει.
Για αυτό η λύση για μένα είναι οι διαγραφές, η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος και πάνω από όλα, η δημιουργική λογιστική της κεντρικής τράπεζας.
Αλλά προς το παρόν, τόσο σε επίπεδο Ελλάδος όσο και σε επίπεδο Ευρώπης, δεν ακούω αυτά που θεωρώ εγώ σαν λύσεις από τις πολιτικές ηγεσίες. Και όσο (για μένα τουλάχιστον) δεν ακούω κάτι που να έχει νόημα (το οποίο να τονίσω θα πρέπει να βασίζεται στους κανόνες της αγοράς) δεν θα λυθεί κανένα πρόβλημα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Υπάρχει όμως ελπίδα. Άκουσε κανείς τις δηλώσεις του οικονομολόγου Φιλίπ Αγκιόν, συνεργάτη του νέου προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ;
“Οι χώρες της νότιας Ευρώπης χρειάζονται ένα νέο κούρεμα. Δεν βλέπω πώς η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία θα μπορούσαν κάποια μέρα να επανέλθουν στην ανάπτυξη χωρίς το κούρεμα”.
Ίσως τελικά να υπάρχει ελπίδα…