Μεγάλο δίλημμα αντιμετωπίζει η νέα ηγεσία του υπουργείου Άμυνας: Να αποδεχθεί τη «δωρεά» των ΗΠΑ που μας δίνουν 400 «απενεργοποιημένα» άρματα μάχης, τα οποία όμως θα μας κοστίσουν μισό δισ. δολάρια για να μεταφερθούν και να… ξαναζωντανέψουν; Και τι θα πουν οι ευρωπαίοι εταίροι μας;
Δημοσίευμα της εφημερίδας το «Έθνος» περιγράφει αναλυτικά το δίλημμα, το οποίο προκαλεί έντονους πονοκεφάλους στην ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Λόγω της… γνωστής, κάκιστης οικονομικής κατάστασης, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν ακόμη προμηθευτεί τα πυρομαχικά που χρειάζονται για τα γερμανικά άρματα μάχης LEO, τα οποία αποκτήθηκαν κατά τα τελευταία πέντε χρόνια.
Την ίδια στιγμή, η ηγεσία του υπουργείου Άμυνας καλείται να αποφασίσει και να εισηγηθεί – στο ΚΥΣΕΑ και στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές- τι θα γίνει με τα 400 αμερικανικά άρματα Μ1Α1, τύπου ABRAMS, των οποίων η παραχώρηση εκ μέρους των ΗΠΑ μάλλον τροποποιεί το γνωστό σλόγκαν: Ο «τσάμπας» δεν πέθανε, απλώς κοστίζει… 500 εκατομμύρια δολάρια!
Αυτό το υπέρογκο ποσό θα καταβάλλει η Ελλάδα για να καταφθάσουν εδώ, να ενεργοποιηθούν και να αναβαθμιστούν τα 400 ABRAMS, τα οποία τώρα σκουριάζουν σε αμερικανικές αποθήκες.
Όπως αναφέρει το «Έθνος», η Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και το αρμόδιο τμήμα αμυντικού σχεδιασμού, με επικεφαλής τον πρέσβη κ. Χρονόπουλο, έχουν εκφράσει εγγράφως έντονες επιφυλάξεις για το ενδεχόμενο αποδοχής της… πανάκριβης αμερικανικής δωρεάς.
Άτυπη «διελκυστίνδα» ΗΠΑ – Ευρώπης
Στο «παιχνίδι» όμως συμμετέχουν κι άλλοι… Στελέχη μεταφορικών εταιρειών, έμποροι υλικών συντήρησης και ποικίλοι εμπλεκόμενοι στη σχετική «βιομηχανία» έχουν ενεργοποιήσει… λυτούς και δεμένους, προκειμένου να πιεστεί η ελληνική κυβέρνηση και να ενδώσει στην αμερικανική «προσφορά» των 400 ABRAMS.
Στον αντίποδα, Μέσα Ενημέρωσης χωρών της Ευρωζώνης άρχισαν να εκφράζουν έντονη δυσαρέσκεια για το ενδεχόμενο να ξοδέψει η… σχεδόν χρεοκοπημένη Ελλάδα 500 εκατομμύρια δολάρια, με σκοπό την απόκτηση 400 «αραχνιασμένων» αρμάτων.
Σε σχόλια που ήδη έχει κάνει τμήμα του ευρωπαϊκού Τύπου, η Ελλάδα στηλιτεύεται επειδή διαθέτει αριθμό αρμάτων δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τις πραγματικές επιχειρησιακές της ανάγκες. Τα σχόλια αυτά γίνονται φυσικά… δηλητηριώδη, καθώς συναρτώνται με την οικονομική κατάσταση της χώρας μας και με την ένταξή της στο Μηχανισμό Στήριξης.
Δεν λείπουν βεβαίως και προσεγγίσεις περισσότερο σύνθετες. Ορισμένοι ευρωπαίοι αναλυτές – παρατηρητές επισημαίνουν πως αυτή η γενική δημοσιογραφική… επίπληξη, όσο κι αν φαντάζει δικαιολογημένη, δεν είναι πάντοτε απαλλαγμένη από σκοπιμότητες.
Θεωρούν, εν ολίγοις, ότι αυτές οι «προειδοποιητικές βολές» σε βάρος της Αθήνας αντανακλούν εν μέρει και τις ανησυχίες ευρωπαϊκών επιχειρηματικών και εμπορικών κύκλων, που δεν θα ήθελαν να δουν την Ελλάδα να ξοδεύει ό,τι… έχει και δεν έχει για να «υποδεχθεί» αμερικανικά άρματα.
Αρκετοί έμποροι ευρωπαϊκού πολεμικού υλικού θα επιθυμούσαν να δουν την Ελλάδα να κινείται τώρα με περισσότερη φειδώ, ώστε στο μέλλον – το εγγύς ή το απώτερο- να μπορεί να ικανοποιήσει και δικά τους «αιτήματα».
Τις ημι- χρεοκοπημένες χώρες πολλοί μίσησαν. Τα χρήματα και τις μίζες, ουδείς!…