>Η χώρα μας χρειάζεται άμεσα νέες εγχώριες και ξένες επενδύσεις

>
«Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην έξοδο από την κρίση, είναι η δημιουργία πρόσθετων ρυθμών ανάπτυξης, με κινητήριο δύναμη τον ιδιωτικό τομέα. Η χώρα μας χρειάζεται άμεσα νέες εγχώριες και ξένες επενδύσεις. Επενδύσεις, οι οποίες θα αναθερμάνουν την αγορά, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις απασχόλησης, θα κινητοποιήσουν τον ανταγωνισμό και θα συνεισφέρουν στα έσοδα του κράτους.
Οι παράγοντες που εμποδίζουν την επίτευξη αυτού του στόχου είναι πολλοί και τους έχουμε αναδείξει συστηματικά όλο το προηγούμενο διάστημα.
Θα μου επιτρέψετε να θέσω υπόψη σας μερικούς από τους σημαντικότερους:
Κατ’ αρχήν, όλοι συμφωνούμε στο εξής βασικό: κανένας σοβαρός επενδυτής δεν ενδιαφέρεται να επενδύσει σε μια χώρα, όσο τα διεθνή ΜΜΕ, οι Ευρωπαίοι εταίροι της αλλά και η ίδια η πολιτική της ηγεσία, την εμφανίζουν να βρίσκεται μπροστά σε «επιλεκτική χρεοκοπία».
Εάν δεν καταλήξουμε σύντομα σε μια οριστική λύση σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους, εάν δεν δοθεί τέλος στην ανεξέλεγκτη φημολογία και τα κάθε είδους σενάρια, δεν μπορούμε να μιλάμε για προσέλκυση επενδύσεων.
Σε ότι αφορά τώρα το εγχώριο επενδυτικό περιβάλλον:
• Το πρώτο και βασικό πρόβλημα σχετίζεται με το φορολογικό καθεστώς που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας.

o Η φορολογία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα φθάνει στο 45%, την ώρα που οι αντίστοιχοι συντελεστές στη Βουλγαρία, στην Αλβανία, στην Κύπρο και στην Τουρκία, κυμαίνονται γύρω στο 10%.
o Η επιβάρυνση γίνεται απαγορευτική, αν προσθέσουμε τις διαδοχικές έκτακτες εισφορές, την αύξηση της φορολογίας των ακινήτων και βεβαίως το πάγωμα των επιστροφών του ΦΠΑ.
o Δεν είναι όμως μόνο το ύψος της φορολογίας που αποτελεί πρόβλημα. Είναι και η περιπλοκότητα και η αστάθεια, που ενισχύουν με τη σειρά τους την αβεβαιότητα και τη διαφθορά. Όταν σε άλλες χώρες η φορολογική νομοθεσία συνοψίζεται σε 20-30 σελίδες, στην Ελλάδα έχουμε τόμους επί τόμων, ενώ οι ρυθμίσεις αλλάζουν σχεδόν ανά τρίμηνο πλέον.
o Με αυτές τις συνθήκες, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε νέες επενδύσεις. Αντίθετα, θα βλέπουμε όλο και περισσότερους ξένους επενδυτές να αποσύρονται, όλο και περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις να μεταφέρουν αναγκαστικά την έδρα τους αλλού.

• Δεύτερος παράγοντας είναι η έλλειψη ενός σύγχρονου θεσμικού περιβάλλοντος, με απλές διαδικασίες και σαφείς κανόνες.

o Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο και τα Ειδικά Πλαίσια για τον Τουρισμό, τη Βιομηχανία και τις ΑΠΕ παραμένουν ανεφάρμοστα. Το Κτηματολόγιο έχει μείνει στη μέση και βεβαίως δεν υπάρχει δασολόγιο. Έτσι, δημιουργούνται καθυστερήσεις στις διαδικασίες αδειοδότησης και κυρίως επικρατεί ανασφάλεια δικαίου, που αποτρέπει τις νέες επενδύσεις.
o Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, χωρίς να ξέρει εκ των προτέρων που και πως μπορεί να δραστηριοποιηθεί. Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν είναι διατεθειμένος να εμπλακεί σε περιπέτειες με τη δικαιοσύνη, ούτε σε συναλλαγές με κάθε είδους παράγοντες, που εκμεταλλεύονται το καθεστώς ασάφειας.

• Τρίτος παράγοντας είναι η καθυστέρηση όσον αφορά το άνοιγμα των αγορών στον ανταγωνισμό.

o Η Ελλάδα εξακολουθεί να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις αυστηρότερα ρυθμιζόμενες αγορές μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.
o Μεταρρυθμίσεις που ισχύουν εδώ και χρόνια στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εδώ είτε βρίσκονται ακόμα στα χαρτιά (όπως η απελευθέρωση στην ενέργεια), είτε γίνονται προσχηματικά (όπως η απελευθέρωση των εμπορευματικών μεταφορών), είτε με κύρια χαρακτηριστικά την προχειρότητα και την ατολμία μπροστά σε συντεχνιακά συμφέροντα (χαρακτηριστικά παραδείγματα: ο ελλιμενισμός κρουαζιερόπλοιων, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η παρασκευή και διάθεση άρτου)
o Επιπλέον, εξακολουθούν ακόμη σε πολλούς τομείς να υπάρχουν άνισοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων.

• Τέταρτος παράγοντας, που παραμένει προβληματικός παρά τις πρόσφατες αλλαγές, είναι η μη ανταγωνιστική αγορά εργασίας.

o Η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ, με τις υψηλότερες εργοδοτικές εισφορές.
o Αυτό, σε συνδυασμό με τις άκαμπτες ρυθμίσεις που ισχύουν σε κρίσιμους τομείς, όπως π.χ. ο τραπεζικός, αποθαρρύνουν δυνητικούς επενδυτές. Και μειώνουν τις προοπτικές απασχόλησης για τους νέους ανθρώπους.

• Ένας τελευταίος αλλά σημαντικός παράγοντας είναι η έλλειψη σοβαρών αναπτυξιακών και επενδυτικών εργαλείων.

o Η εφαρμογή του νέου Επενδυτικού Νόμου καρκινοβατεί εδώ και πολλούς μήνες.
o Τα μεγάλα συγχρηματοδοτούμενα έργα έχουν παγώσει, λόγω της έλλειψης ρευστότητας και της αδυναμίας του κράτους να ανταποκριθεί στο σκέλος που έχει αναλάβει.
o Το ΕΣΠΑ παρουσιάζει τραγικές καθυστερήσεις, και πάλι λόγω τις αδυναμίας του κράτους να συνεισφέρει τους εθνικούς πόρους. Ελπίζουμε ότι οι πρόσφατες επαφές του κ. Χρυσοχοΐδη για το θέμα αυτό στις Βρυξέλλες, θα φέρουν αποτέλεσμα.
Προφανώς και γνωρίζουμε ότι σε πολλά από αυτά τα ζητήματα δεν έχετε εσείς άμεση αρμοδιότητα. Αντιλαμβανόμαστε επίσης την πίεση και της πρόσθετες δυσκολίες που δημιουργούνται εξαιτίας της κρίσης. Είναι πραγματικά λυπηρό το ότι αναγκαζόμαστε σήμερα, ως χώρα, να τρέχουμε για να προλάβουμε μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίζουμε προβλήματα, που έπρεπε να έχουν λυθεί εδώ και δεκαετίες.
Όμως, με δεδομένη την κρισιμότητα των περιστάσεων, δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες καθυστερήσεις, ούτε για άλλες λανθασμένες επιλογές. Ελπίζουμε λοιπόν ότι από τη δική σας θέση, με τις γνώσεις και την πείρα σας στα θέματα της επιχειρηματικότητας, θα μπορέσετε να συνεισφέρετε ουσιαστικά προς τη σωστή κατεύθυνση».