Κώστας Στούπας: Γιατί η χρεοκοπία παραμένει το πιθανότερο σενάριο…

Μετά τον «τζάμπα» και πομπωδώς επιδεικνυόμενο «πατριωτισμό» και «σοσιαλισμό» των κούφιων συνθημάτων, η λέξη Ανάπτυξη μοιάζει να έχει καταντήσει το καταφύγιο κάθε απατεώνα στη χώρα μας τα δυο τελευταία χρόνια. Όποιος διστάζει να δει ή να πει την αλήθεια τα ρίχνει στην απουσία… ανάπτυξης.

Τα μέτρα δεν στηρίζουν την ανάπτυξη,  λέγεται σωρηδόν για το μνημόνιο των δανειστών και εταίρων. Λες και η ανάπτυξη είναι ηλεκτρικός λαμπτήρας και αρκεί να γυρίσεις το διακόπτη για να ανάψει…

Όποιος μιλάει για ανάπτυξη χωρίς να έχει δραστική πρόταση για την μείωση της γραφειοκρατίας, την πάταξη της διαφθοράς και την εξασφάλιση σταθερού φορολογικού πλαισίου, είτε δεν ξέρει τι του γίνεται και μεταξύ των άλλων κοροϊδεύει και τον εαυτό του, είτε απλά κοροϊδεύει τους άλλους με σκοπό την υφαρπαγή των ψήφων…

Το σταθερό φορολογικό καθεστώς αποτελεί τη βάση της προσέλκυσης επενδύσεων, άρα της δημιουργίας θέσεων εργασίας, άρα της ανάπτυξης…

Για να υπάρξει σταθερό φορολογικό καθεστώς όμως χρειάζεται τα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης σήμερα, τα οποία εν δυνάμει αποτελούν τους πόλους που θα εναλλαχθούν στην εξουσία τις επόμενες μια – δυο δεκαετίες, να έχουν συμφωνήσει σε ένα βασικό πλαίσιο το όποιο δεν θα μεταβληθεί κατά τις πιθανές εναλλαγές που θα επιβάλουν οι εκλογικές αναμετρήσεις…

Σήμερα αυτό μοιάζει αδύνατο, καθώς ο πόλος που συγκροτεί την κυβέρνηση και πόλος που συγκροτεί την αξιωματική αντιπολίτευση απέχουν παρασάγγας από τη φιλοσοφία του οικονομικού μοντέλου που πρέπει να εφαρμοστεί…

Πόσο μάλλον αν λάβει κάποιος υπόψη και τις κορώνες της αξιωματικής αντιπολίτευσης του τύπου: «Όποιος επενδύσει στις ελληνικές αποκρατικοποιήσεις θα «κλάψει» τα λεφτά του…».

Όσο ο κίνδυνος αυτός θα είναι ορατός και πιθανός, ουσιαστική ανάπτυξη είναι απίθανο να δούμε στην χώρα, έστω και αν η γραφειοκρατία και η διαφθορά αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.

Σε συνθήκες υψηλής αβεβαιότητας μόνο κεφάλαια υψηλού ρίσκου ή ύποπτων σκοπιμοτήτων μπορούν να ενδιαφερθούν να εισρεύσουν στη χώρα.

Κατά συνέπεια λοιπόν η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται και το βιοτικό επίπεδο να μειώνεται.

Το ποσοστό του πληθυσμού που θα βυθίζεται στην ανέχεια θα αυξάνεται όσο η ύφεση διαρκεί και οι αποταμιεύσεις που μέχρι τώρα συντηρούν το επίπεδο ζωής ενός μέρους της κοινωνίας θα εξαντλούνται.

Το εναλλακτικό άλλο σενάριο…

Ας υποθέσουμε όμως πως η αντιπολίτευση γίνεται κυβέρνηση και εφαρμόζει το πρόγραμμα εθνικοποιήσεων των στρατηγικών τομέων που έχει περιγράψει.

Γιατί η επανακρατικοποίηση του ΟΤΕ, του ΟΣΕ και της ΑΓΕΤ  θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας;

Τι θα πουλάνε και σε ποιον αυτές οι επιχειρήσεις;  Μοιραία θα ενταλθούν να κάνουν αθρόες προσλήψεις και για να πληρώνουν μισθούς θα προκριθεί η επιστροφή στη δραχμή.  Τι αξία θα έχει αυτό το νόμισμα σε συνθήκες «πολεμικής» αντιπαράθεσης με το καπιταλιστικό περίγυρο;

Ακόμη και αν υπάρξει έξοδος από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή ούτε λεφτά για την εισαγωγή των χαρτιών και των μελανιών της νέας δραχμής δεν θα υπάρχουν.

Η  Ελλάδα δεν βρίσκεται κάπου στη Λατινική Αμερική που υπάρχει μια, έστω και παροδική, περίοδος άνθισης αριστερών καθεστώτων, για να στηριχθεί στην όποια αλληλεγγύη τους. Εξάλλου τα μεγέθη της συντήρησης της ελληνικής ευημερίας είναι τεράστια και για τις πιο πλούσιες από αυτές τις χώρες… Η Ελλάδα δεν είναι Κούβα που λιμοκτονεί και μερικά φορτία πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα έχουν αξία. Η ίδια η Βενεζουέλα παραμένει πολύ φτωχή σε σχέση με την Ελλάδα.

Η  Ελλάδα βρίσκεται άμεσα εξαρτώμενη από την παρεχόμενη ασφάλεια και τις εισαγωγές κεφαλαίων και προϊόντων από τις δυτικές ανεπτυγμένες χώρες. Μια εχθρική κυβέρνηση προς τις χώρες αυτές θα έθετε ημερομηνία λήξης στον εαυτό της…

Οι δυο πηγές…

Η Ελλάδα διαθέτει δυο μεγάλες πηγές εσόδων: την τουριστική βιομηχανία και την ελληνόκτητη ναυτιλία.

Η τουριστική βιομηχανία εκτός από την ανταγωνιστικότητα του πακέτου για τον επισκέπτη εξαρτάται σημαντικά από το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα που επικρατεί στη χώρα. Εύκολα τα 15 εκατ. επισκεπτών μπορούν να μειωθούν δραστικά μια χρονιά αν η εικόνα που κυριαρχήσει στο εξωτερικό δείξει αναστάτωση.

Η ελληνική ναυτιλία παράγει τα έσοδά της στο εξωτερικό και εύκολα μπορεί να τα διατηρήσει εκεί. Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να τα φέρει να φορολογηθούν ή να δημευτούν στην Ελλάδα απλά επειδή τυγχάνει να είναι Έλληνας στο γένος, όπως νομίζουν και ελπίζουν διάφοροι ανίδεοι αργόμισθοι…

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι κατά βάση πολιτικό και εδράζεται στην αδυναμία του πολιτικού συστήματος να εγγυηθεί κοινωνική και οικονομική σταθερότητα για τα επόμενα 10-20 χρόνια.

Ίσως χρειαστούν αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις ή επιδείνωση της κρίσης μέχρι η κοινωνία να αναδείξει δημοκρατικά ένα σταθερότερο πολιτικό σύστημα.