Νεκτάριος Νώτης: Κι ύστερα λένε πως φταίει ο ψηφοφόρος

Έχουν περάσει 19 ημέρες από τις εκλογές της 6ης Μαΐου.

Το αποτέλεσμα της κάλπης δεν έβγαλε κυβέρνηση και όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί άρχισαν τις δηλώσεις ότι πήραν το μήνυμα και ότι το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους ενόψει της νέας εκλογικής αναμέτρησης σε 23 ημέρες.

Παρ΄ όλα αυτά, τίποτα δε φαίνεται να έχει αλλάξει στη φιλοσοφία τους και στη λογική τους.

Παρακολουθώντας καθημερινά τους εκπροσώπους των κομμάτων στα τηλεοπτικά παράθυρα, βλέπω διαξιφισμούς και αλληλοκατηγορίες για το ποιος είναι περισσότερο αλαζόνας, ποιος αδικείται πιο πολύ από τα μέσα ενημέρωσης, ποιος θα επαναδιαπραγματευθεί καλύτερα το μνημόνιο.

Πρόκειται, δηλαδή, για ανούσιες πολιτικές αψιμαχίες και για γενικόλογες τοποθετήσεις, που ουδόλως ενδιαφέρουν αυτή τη στιγμή τους πολίτες.

Για τζάμπα μαγκιές και λεονταρισμούς απέναντι στην τρόικα, χωρίς, όμως, ουσιαστικές και συγκεκριμένες προτάσεις.

Υπάρχουν βασικά ζητήματα, με τα οποία ουδείς ασχολείται.

Τι θα γίνει, δηλαδή, με:

το ένα εκατομμύριο ανέργους, που αναζητούν εργασία, πολλές φορές και με λάθος τρόπο και λογική;

τους νέους έως 24 ετών, όπου ένας στους δύο είναι χωρίς δουλειά;

τους πενηντάρηδες-στελέχη επιχειρήσεων, που έχουν οικογένεια, και βρέθηκαν ξαφνικά είτε χωρίς δουλειά, είτε με πολύ χαμηλότερες αποδοχές (αδυνατώντας να διατηρήσουν το επίπεδο ζωής που παρείχαν στα παιδιά τους), επειδή κάποιοι επέλεξαν να μη μειώσουν το δημόσιο τομέα κάνοντας απολύσεις, αλλά να αυξήσουν κατακόρυφα τους φόρους, διαλύοντας την αγορά;

τους συνεπείς δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι είδαν το μισθό τους να μειώνεται δραματικά, επειδή κάποιοι επέλεξαν να μη μειώσουν το δημόσιο τομέα κάνοντας απολύσεις, αλλά να κάνουν οριζόντιες περικοπές;

τους μικρομεσαίους, οι οποίοι έχουν στεγνώσει από ρευστότητα και τους ζητούν από πάνω να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, με επιπλέον χαράτσια και κεφαλικούς φόρους;

τους συνταξιούχους, που δούλευαν μια ζωή με στόχο να πάρουν μια αξιοπρεπή σύνταξη, η οποία ξαφνικά έχει περικοπεί ακόμα και στο μισό;

τους απλούς εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν χάσει τη δουλειά τους, επειδή η αγορά έχει διαλυθεί εξαιτίας των συνεπειών, που υφίστανται όλες οι παραπάνω κατηγορίες;

τους αγρότες, οι οποίοι εξακολουθούν να πέφτουν θύματα μεσαζόντων και δεν γνωρίζουν το μέλλον τους, αφού κανείς δεν τους ενημερώνει για το τι αλλάζει με την Κοινή Αγροτική Πολιτική;

Αν δεν δοθούν απαντήσεις σε όλες αυτές τις κοινωνικές κατηγορίες, πολλοί θα ψηφίσουν πάλι στα τυφλά… χωρίς να γνωρίζουν ποιο κόμμα υποστηρίζει τι.

Κι ύστερα λένε πως φταίει ο ψηφοφόρος.