Πρόκειται για μία από τις αμιγώς ελληνικές και παραδοσιακές επιχειρήσεις, που – κόντρα στην κρίση – εξακολουθεί να πηγαίνει καλά.
Παρ΄ όλα αυτά, το δύσκολο περιβάλλον δεν παύει να την επηρεάζει, αφού – για να συνεχίσει να είναι υγιής – πρέπει να πληρώνεται από τους πελάτες της. Και, όπως ισχύει σε πολλές περιπτώσεις, όσοι καθυστερούν να πληρώσουν αυξάνονται καθημερινά.
«Δεν πρόκειται για μπαταχτσήδες. Είναι έμποροι, που μας ζητούν να μην τους τροφοδοτήσουμε με επιπλέον προϊόντα, γιατί – πολύ απλά – δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους», είπε κορυφαίο στέλεχος της εταιρίας σε πρόσφατο Δ.Σ.
«Και πόσοι είναι αυτοί, που είναι συνεπείς ;», ρώτησε ο διευθύνων σύμβουλος.
«Κοντά στο 30% είναι αυτοί, που πληρώνουν περίπου στις 100 ημέρες, αλλά πληρώνουν», ήταν η απάντηση.
«Ωραία, λοιπόν. Μην ανοίγεστε ! Δουλέψτε με το 30% της αγοράς, που ακόμα πληρώνει», ήταν η κατεύθυνση, που δόθηκε.
Η συνεδρίαση θεωρήθηκε λήξασα. Όλοι σηκώθηκαν να φύγουν, όταν ακούστηκε η φωνή του οικονομικού διευθυντή: «Να επισημάνω απλώς ότι αν δουλέψουμε μόνο με αυτούς για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν εφαρμόσουμε το αναπτυξιακό μας πλάνο, θα χρειαστεί να προχωρήσουμε σε απολύσεις, που μπορεί να φτάσουν έως και σε 600 εργαζόμενους !».
Η συγκεκριμένη επιχείρηση έχει 1.000 εργαζόμενους, οι περισσότεροι εκ των οποίων εργάζονται σε αυτή για δεκαετίες, είναι από τα σπλάχνα της, και η ιδιοκτησία απολύει πολύ δύσκολα.
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πάγωσαν. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Το δίλημμα, που μόλις τέθηκε, σημαίνει πως η κρίση έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα τους.
Πρόκειται για ένα δίλημμα, που απασχολεί όλο και περισσότερες – κατά τα άλλα υγιείς – επιχειρήσεις.
Πρόκειται για ένα δίλημμα, που πρέπει να σταματήσει να υφίσταται. Με συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές.
Αλλιώς, θα χάσουμε και τα όποια διαμάντια υφίστανται ακόμα στο ελληνικό επιχειρείν, με δραματικές επιπτώσεις και στα ποσοστά ανεργίας.