Γενικός Διευθυντής εταιρίας προτείνει σε υπάλληλο να αναβαθμιστεί, με ίδιες ώρες δουλειάς, αυξημένες υποχρεώσεις και ευθύνες, αλλά και αποδοχές. Εκείνη κλωτσά την ευκαιρία και απαντά μια μέρα μετά αρνητικά, επικαλούμενη προσωπικούς λόγους.
Πρώην στέλεχος φαρμακευτικής, καλά αμειβόμενο, άφησε το παιδί του στην Ελλάδα και μετακόμισε στη Σουηδία, όπου καθαρίζει τουαλέτες για να βγάλει τα προς το ζην.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι 9 στους 10 ανέργους λένε «Όχι» σε πρόταση δουλειάς με μπλοκάκι και αυτασφάλιση. Προτιμούν, δηλαδή, να μείνουν χωρίς δουλειά και να παίρνουν το επίδομα, αντί να απασχολούνται, εμμένοντας σε μοντέλα και λογικές παλαιότερων δεκαετιών. Η νοοτροπία τους θυμίζει τη λογική του «Να βολέψουμε κάπου καλά το παιδί».
Ζευγάρι με δύο παιδιά, έχασε τη δουλειά του σε εργοστάσιο και πήγε και αυτό στη Σουηδία, για να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή, «όχι για εμάς, αλλά για το μέλλον των παιδιών μας».
Τέσσερις ιστορίες και γεγονότα, που αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους.
Τον κόσμο της ευελιξίας και τον κόσμο της αρτηριοσκλήρωσης.
Τον κόσμο της προσαρμογής και τον κόσμο της εμμονής.
Τον κόσμο της φιλοδοξίας και τον κόσμο του βολέματος.
Θα μου πείτε, είναι φιλοδοξία το να ξεκινάς από την αρχή, με τα ελάχιστα χρήματα και με δουλειά πολύ κατώτερη των προσόντων σου;
Ναι.
Σε μια περίοδο, όπου η Ελλάδα βιώνει τη χειρότερη ύφεση και κρίση των τελευταίων δεκαετιών, οι άνθρωποι που αρπάζουν τις ευκαιρίες ή αυτοί που δεν διστάζουν να αρχίσουν ξανά από το μηδέν, είναι αυτοί, που τελικά θα βγουν κερδισμένοι.
Τώρα, σε αυτή τη χρονική συγκυρία, είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να παίρνουμε αμέσως δραστικές αποφάσεις, που παλαιότερα δεν πέρναγαν καν από το μυαλό μας.
Είναι απλό, το έχουμε ξαναπεί :
Προσαρμοστείτε !
Καλημέρα σας.