Σε εννέα βασικούς τομείς της οικονομίας, που μπορούν να λειτουργήσουν σαν μοχλοί ανάπτυξης εστιάζει η νέα μελέτη, που παρουσίασε χθες ο ΣΕΒ, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών που έχει αναλάβει για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.
Η μελέτη, που εκπονήθηκε σε συνεργασία με το ΙΟΒΕ και το εργαστήριο Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας του ΕΜΠ, περιλαμβάνει σύνολο ολοκληρωμένων προτάσεων για τη διαμόρφωση δημόσιων πολιτικών με στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη εννέα κλάδων, «οικοσυστημάτων», όπως τους αποκαλεί. Πρόκειται για τα τρόφιμα και βιο-αγροδιατροφή, παραγωγή ενέργειας, διαχείριση-εξοικονόμηση ενέργειας, περιβαλλοντική βιομηχανία, κλωστοϋφαντουργία ? ένδυση, κατασκευές-δομικά προϊόντα, τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, υγεία και συσκευασία.
«Ο ΣΕΒ βγαίνει μπροστά αναδεικνύοντας με ελληνική υπογραφή τις αναπτυξιακές προοπτικές στους πιο σημαντικούς τομείς δραστηριότητας», δήλωσε ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Χάρης Κυριαζής, προλογίζοντας την παρουσίαση ενώ ο καθηγητής του ΕΜΠ και επιστημονικός διευθυντής του έργου Γιάννης Καλογήρου επισήμανε ότι το κεντρικό ερώτημα σήμερα είναι πώς εν μέσω της απαραίτητης δημοσιονομικής προσαρμογής θα τεθούν οι προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Τα στοιχεία
Τα συμπεράσματα της μελέτης έχουν ως εξής:
Tρόφιμα και βιο-αγροδιατροφή: Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες αλυσίδες αξίας της ελληνικής οικονομίας. Εμφανίζει όμως αδυναμία σαφούς στόχευσης και προσανατολισμού. Ο τομέας αναζητά ένα νέο εξωστρεφή βηματισμό με έμφαση στην παραγωγή τοπικών, παραδοσιακών προϊόντων που αναδεικνύουν το ελληνικό branding, την ταυτότητα και προέλευση του προϊόντος, την ποιότητα και τη διαπίστευση. Πρέπει να διαμορφώσει ένα νέο όραμα για την ελληνική παραγωγή τροφίμων (π.χ. μεσογειακή διατροφή), να συνδεθεί με άλλους τομείς, όπως ο τουρισμός και να αναδιαρθρώσει δραστηριότητες (νέες καλλιέργειες, κ.λπ.) ενώ το Δημόσιο καλείται να εκσυγχρονίσει το νομοθετικό πλασίο.
Παραγωγή Ενέργειας: H απελευθέρωση της αγοράς και οι στόχοι για το 2020 δημιουργούν ένα πεδίο σημαντικής ανάπτυξης με επίκεντρο τον ηλεκτρισμό. Ομως, πρέπει να αρθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά, ενώ τα εγγυημένα τιμολόγια για την πράσινη ενέργεια πρέπει να αρχίσουν να παρακολουθούν τις μεταβολές στο κόστος της τεχνολογίας. Χρειάζεται ενίσχυση της εγχώριας κατασκευαστικής βιομηχανίας σε τομείς που συνδέονται με την υλοποίηση ενεργειακών κ.λπ.
Εξοικονόμηση ενέργειας: Oι προοπτικές εξοικονόμησης ενέργειας είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές στον κτιριακό τομέα, ιδιαίτερα στον τουριστικό κλάδο, καθώς μειώνουν το κόστος λειτουργίας των μονάδων. Δεδομένης της κρίσης, χρειάζεται ο επανασχεδιασμός της τιμολογιακής πολιτικής
Περιβαλλοντική βιομηχανία: Χαρακτηρίζεται από δυναμική επέκτασης λόγω των απαιτήσεων επίτευξης των στόχων της Ε.Ε. Η ανακύκλωση και επεξεργασία στερεών και υγρών αποβλήτων, η παραγωγή δομικών προϊόντων πράσινης δόμησης είναι ορισμένα μόνον από τα πεδία εφαρμογής της «πράσινης» επιχειρηματικότητας.
Κλωστοϋφαντουργία: Η ανάπτυξη εξειδικευμένων παραγωγών κερδίζει έδαφος παρότι ο κλάδος δείχνει διχασμένος ανάμεσα στο παραδοσιακό ύφασμα με βάση το βαμβάκι και τα σύνθετα υφάσματα που προκρίνει η διεθνής μόδα. Απαιτείται αξιοποίηση εξελιγμένων πρώτων υλών (όπως πλαστικά νήματα και οργανικές φωτοβολταϊκές διατάξεις), αλλά και παραδοσιακά υφάσματα υψηλής προστιθέμενης αξίας π.χ. μετάξι. Χρειάζονται στρατηγικές συμπράξεις αλλά και συνεργασίες με ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια και βέβαια ενίσχυση της εξωστρέφειας.
Κατασκευές και δομικά προϊόντα: Μoναδική διέξοδος, λόγω της κρίσης, φαίνεται να αποτελεί η στροφή στην υλοποίηση έργων σε γειτονικές χώρες. Ο κλάδος μπορεί να υποστηρίξει οριζόντια την ανάπτυξη έργων υποδομής άλλων κλάδων όπως τουρισμός, ναυτιλία κ.λπ. αλλά και την ενεργειακή αναβάθμιση.
Πληροφορική – Επικοινωνίες: Πρόκειται για το βασικό εργαλείο που μπορεί να υποστηρίξει συνολικά τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού συστήματος της χώρας. Το ελληνικό παραγωγικό σύστημα και η δημόσια διοίκηση πρέπει να κατανοήσουν την οργάνωση των συστημάτων πληροφορικής σαν ένα στρατηγικό θέμα που απαιτεί συνεχείς επενδύσεις. Δραστηριότητες που αναμένονται επιχειρηματικές πυκνώσεις τα επόμενα χρόνια είναι οι εφαρμογές για την κοινωνική δικτύωση, τα κινητά τηλέφωνα, το e-commerce, το telemonitoring αλλά και η ανάπτυξη multimedia content.
Υγεία: Ως επιχειρηματικές ευκαιρίες προκρίνονται η παραγωγή γενόσημου φαρμάκου, η κατοχύρωση νέας πατέντας, τα φυτικά καλλυντικά ο εναλλακτικός ιατρικός τουρισμός, τα κέντρα αποκατάστασης κ.λπ.
Συσκευασία: Η διεύρυνση της ζήτησης υλικών συσκευασίας μπορεί να υπάρξει μέσω της υποκατάστασης εισαγωγών από εγχώρια προϊόντα και ενίσχυση της εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων του κλάδου.
Οι εννέα κρίσιμοι κλάδοι
Τρόφιμα και βιο-αγροδιατροφή, παραγωγή ενέργειας, διαχείριση-εξοικονόμηση ενέργειας, περιβαλλοντική βιομηχανία, κλωστοϋφαντουργία – ένδυση, κατασκευές-δομικά προϊόντα, τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, υγεία και συσκευασία.