>
Από τον Στέφανο Σκουλούδη στον Λουκά Παπαδήμο …
Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι ο όγδοος κατά σειρά τραπεζίτης που γίνεται πρωθυπουργός. Όπως έχει δείξει η ιστορία, πηγαίνοντας προς τα πίσω, επιφανή στελέχη τραπεζών συχνά αναλάμβαναν ρόλο μεταβατικού πρωθυπουργού, προκειμένου να αντιμετωπιστούν σοβαρά προβλήματα σε έκτακτες περιστάσεις, και η θητεία τους ήταν βραχύβια. Όπως αναφέρεται στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», τον Νοέμβριο του 1989, ο Ξ. Ζολώτας ανέλαβε να ηγηθεί της οικουμενικής κυβέρνησης στην πιο ταραχώδη μέχρι εκείνη τη στιγμή περίοδο της μεταπολίτευσης. Στην τότε κυβέρνηση συμμετείχαν οι Κ. Παπούλιας, Αντ. Σαμαράς, Στ. Δήμας, Απ. Κακλαμάνης, Κ. Σημίτης, Γ. Σουφλιάς, Γ. Δραγασάκης, Γρ. Γιάνναρος… Ο Ξ. Ζολώτας ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος την περίοδο 1974-1981, ενώ είχε διατελέσει εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ. Η κυβέρνηση άντεξε μέχρι τον Μάρτιο του 1990.
Προ της δικτατορίας, τον Δεκέμβριο του 1963, πρόεδρος της κυβέρνησης έγινε ο Ι. Παρασκευόπουλος, μετά την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου. Εμεινε μέχρι τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους και ξανά τον Δεκέμβριο του 1966 μέχρι τις αρχές Απριλίου του 1967, όταν ανέλαβε για λίγες ημέρες ο Π. Κανελλόπουλος μέχρι την 21η Απριλίου που κατέλυσε τη δημοκρατία η χούντα. Ο Ι. Παρασκευόπουλος είχε διατελέσει υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας.
Τον Ιούνιο του 1949, πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου έγινε ο Αλ. Διομήδης, ο οποίος διαδέχθηκε τον Θ. Σοφούλη στη «συμμαχική κυβέρνηση». Ήταν ο πρώτος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, και είχε διατελέσει υπουργός Οικονομικών και Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Ελ. Βενιζέλου το 1912. Συμμετείχαν οι Κ. Τσαλδάρης, Κ. Καραμανλής, Π. Κανελλόπουλος, Κ. Τσάτσος, Γ. Μαύρος και Ευ. Αβέρωφ, σε μια κυβέρνηση που κρατήθηκε στην εξουσία για ένα εξάμηνο.
Τον Ιανουάριο του 1947, εν μέσω εμφυλίου, ο Δ. Μάξιμος βρέθηκε επικεφαλής της συμμαχικής κυβέρνησης Κ. Τσαλδάρη-Σ. Βενιζέλου. Από το όνομά του αποκαλείται μέχρι σήμερα η έδρα του εκάστοτε πρωθυπουργού «μέγαρο Μαξίμου», καθώς ήταν δική του ιδιοκτησία: Ήταν οικονομολόγος και διοικητής της Εθνικής Τράπεζας τη διετία 1921-1922, ενώ το 1941 είχε αναλάβει την προεδρία της εξόριστης κυβέρνησης.
Τον Ιανουάριο του 1941 ο Αλ. Κορυζής ηγήθηκε μιας κυβέρνησης μέχρι τον Απρίλιο του ίδιου έτους, όταν και αυτοκτόνησε «με δύο σφαίρες στην καρδιά», βλέποντας την μπότα των Γερμανών να κατακτά την Ελλάδα. Το 1928 είχε γίνει υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας και έναν χρόνο αργότερα ίδρυσε την Αγροτική, στην οποία ήταν και ο πρώτος πρόεδρος. Το 1939 ο Μεταξάς τον έκανε διοικητή της Εθνικής Τράπεζας.
Τον διαδέχθηκε ο Εμμ. Τσουδερός, (διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος 1931-1939). Ανέλαβε στις 21 Απριλίου και, τρεις ημέρες μετά, η κυβέρνηση μαζί με τη βασιλική οικογένεια μεταφέρθηκε αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου και η έδρα της βρετανικής συμμαχίας. Ως πρωθυπουργός της εξόριστης κυβέρνησης, το 1942 μαζί με τον βασιλιά Γεώργιο υπέβαλε υπόμνημα προς τη βρετανική κυβέρνηση ορίζοντας την Κύπρο ως διεκδίκηση της Ελλάδας για τις απώλειες κατά τον πόλεμο. Τον Μάρτιο του 1944 η «κυβέρνηση του βουνού» ζήτησε την παραίτηση της κυβέρνησης Τσουδερού, κάτι που έγινε έναν μήνα αργότερα και αφού είχε απολέσει κάθε έλεγχο.
Τον Οκτώβριο του 1915 ο Στ. Σκουλούδης ηγήθηκε κυβέρνησης διαδεχόμενος τον Ζαΐμη σε μια ιδιαίτερα ταραχώδη περίοδο για τη χώρα, μέχρι τον Ιούνιο του 1916. Έπειτα από τελεσίγραφο των Συμμάχων παραιτήθηκε και αποσύρθηκε από την πολιτική. Αργότερα, το 1918, του απαγγέλθηκε κατηγορία «επί εσχάτη προδοσία», η οποία δεν προχώρησε μετά την επικράτηση της βασιλόφρονος παράταξης στις εκλογές του 1920. Ήταν συνιδρυτής με τους Α. Συγγρό και Γ. Κορωνιό της «Τράπεζας της Κωνσταντινούπολης».