Είναι να απορεί κανείς γιατί σημειώνουν στο ΔΝΤ ότι η ανεργία ανεβαίνει σε όλες τις προηγμένες οικονομίες. Και είναι άξιο να παρατηρεί κανείς ότι μια χώρα με έλλειμμα στο 7,5% και χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ δανείζεται με τόσο καλούς όρους που η απόδοση του δεκαετούς ομολόγου της έφτασε χθες στο ιστορικό χαμηλό 1,45%! Ποιά είναι αυτή η χώρα; Οι ΗΠΑ.
Με όλα αυτά τα προβλήματα και με άπειρα τρισ. να έχουν τυπωθεί για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους οι ΗΠΑ έχουν ένα χρηματιστήριο πάνω από τις 12.500 μονάδες και αξίες σε κεφαλαιοποιήσεις και αγορά ακινήτων που εμπνέουν εμπιστοσύνη στους επενδυτές και πολλαπλασιάζουν τον πλούτο της χώρας. Στη γερμανική Ευρώπη όμως τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Γιατί η εμμονή της ταχείας επιδιόρθωσης της δημοσιονομικής εκτροπής των χωρών της που ξεκίνησε από την αμερικανική κρίση το 2008 δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε λίγους μήνες ή σε 2 χρόνια.
Αυτό είναι που κονιορτοποιεί οικονομίες και κοινωνίες βυθίζοντας τις σε φαύλο κύκλο. Το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι η Ευρωζώνη θα πρέπει να βοηθήσει Ισπανία και Ιταλία. Πώς όμως, μαζεύοντας τα κόκκινα δάνεια με μέτρα λιτότητας; Δεν γίνεται έτσι κύριοι και περιμένετε τον Μπερλουσκόνι να σας το εξηγήσει. Το τέλος του ευρωπαϊκού κατήφορου είναι ο πάτος και με τα πρώτα φάλτσα η επίθεση των αγορών στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών θα είναι λυσσαλέα.
Όσον αφορά εμάς, ας ετοιμαστούμε για το δύσκολο και βλέπουμε. Όσο η Ευρωζώνη θα μπατάρει και η Ελλάδα θα ισιώνει τόσο θα δυναμώνει η θέση μας. Εξάλλου ένα αξιόπιστο πακέτο περιμένουν και οι Γερμανοί για να δώσουν τα αναπτυξιακά μέτρα και σε αυτήν την κατεύθυνση ήταν οι χθεσινοί προβληματισμοί του Κωστή Χατζηδάκη. Αυτός είναι ο ένας δρόμος και η μια πλευρά.
Ο χρόνος που μπορεί να κερδίσει η ελληνική πλευρά αυτό το τρίμηνο είναι πολύττιμος. Είτε παραμείνει είτε διαλυθεί το ευρώ. Πρέπει να βγούμε από το κάδρο των κατάπτυστων όπου εδραιωθήκαμε την τελευταία διετία για να μπορούμε να διαπραγματευθούμε. Και το κυριότερο όσο πιο γρήγορα επιστρέψουμε στις αγορές τόσο καλύτερα. Κάλλιο με την UBS και την Credit Suisse παρά με την Τρόικα.
Και την Αριστερά αν έλθει η ώρα της δεν την συμφέρει να παραλάβει χάος.
Του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη
Πηγή:www.capital.gr