Βαρύ τίμημα πληρώνει η ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία με λουκέτα σε δεκάδες ελληνόκτητες εταιρείες εξαιτίας της κρίσης στις ναυλαγορές, του de facto παγώματος των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας και της πολιτικής αβεβαιότητας του προηγούμενου 12μηνου αλλά και της εχθρικής στάσης μεγάλου μέρους του πολιτικού φάσματος.
Ο συνδυασμός των παραπάνω παραμέτρων οδήγησε στο κλείσιμο 44 εταιρειών διαχείρισης ελληνικών συμφερόντων με παρουσία στην Ελλάδα. Έτσι ο αριθμός των ναυτιλιακών διαμορφώνεται πλέον σε 718 εταιρείες.
Σε ποσοστιαία βάση αυτό αντιστοιχεί σε μείωση της τάξης του 6% με βάση τα στοιχεία που επεξεργάστηκε η συμβουλευτικής ναυτιλιακή Petrofin SΑ. Σημειώνεται ότι το 1998 οι εν Ελλάδι ελληνικές ναυτιλιακές αριθμούσαν τις 926. Μειώθηκαν δηλαδή κατά 22% μέσα σε μια 15ετία. Η εικόνα αυτή προκύπτει τόσο από την συγχώνευση εταιρειών όσο και από το κλείσιμο ειδικά των μικρότερων επιχειρήσεων.
Ενδεικτικό είναι πως οι ναυτιλιακές με στόλο από 9 έως 15 πλοία μειώθηκαν περισσότερο και συγκεκριμένα κατά 16,9%. Στο μικρότερο δυνατό μέγεθος επιχειρήσεων, αυτές δηλαδή που ελέγχουν από ένα έως δύο πλοία, τα λουκέτα ήταν περισσότερα. Η βιομηχανία εμφανίζεται έτσι να έχει επιστρέψει ως αναφορά τον αριθμό των επιχειρήσεων σε επίπεδα του 2006.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι η έκθεση των ελληνικών τραπεζών στην ελληνόκτητη ποντοπόρο ναυτιλία μειώθηκε το 2011 κατά 8,6% στα 14,517 δισεκατομμύρια δολάρια, μια εξέλιξη που αντανακλά την αδυναμία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να χρηματοδοτήσουν την μεγαλύτερη διεθνώς ιδιωτική βιομηχανία στις θαλάσσιες μεταφορές.
Στις 4 μεγάλες ελληνικές τράπεζες, η αποκλιμάκωση των πιστώσεων προς την ελληνική ναυτιλία μέσα στο 2011 παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και έγινε με διαφορετικές ταχύτητες, καθώς η Εθνική μείωσε την έκθεσή της κατά 15% και η Alpha κατά 17% ενώ η Eurobank κατά 10,5% και η Πειραιώς κατά 2,5%.
Στο πρώτο εξάμηνο του 2012 η συρρίκνωση αυτή των πιστώσεων εκτιμάται ότι έχει συνεχισθεί.
Οι συνολικές τραπεζικές χρηματοδοτήσεις προς την ελληνόκτητη ποντοπόρο (ξένων και ελληνικών τραπεζών) αυξήθηκε το 2011 μεν κατά 2,2% στα 67,694 δισ. δολ. με την είσοδο νέων «παικτών» του χρηματοπιστωτικού κλάδου από την Ασία αλλά οι χρηματοδοτήσεις αυτές αφορούν κυρίως τους μεγαλύτερους παίκτες της βιομηχανίας.
Οι πιο ισχυροί επιχειρηματίες της ποντοπόρου με διαθέσιμη ρευστότητα και πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις μπορούν πλέον να επιλέξουν από πολύ ποιοτικό τονάζ συναδέλφων τους που δεν μπόρεσαν να αντέξουν την συνεχή επιδότηση της λειτουργίας των πλοίων τους ή και από τις πολύ χαμηλές τιμές για νεότευκτα που ζητούν πλέον τα ναυπηγεία.
Στην εικόνα αυτή πρέπει να συμπληρωθεί και η επιχειρηματική απόφαση αρκετών να εξέλθουν του κλάδου ή να μετακομίσουν σε άλλες χώρες εξαιτίας της αδικαιολόγητης και οριζόντιας στοχοποίησης του κλάδου από πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς που εξαγγέλλουν αύξηση της φορολογίας ανεξαρτήτως κερδοφορίας και ευαγγελίζονται πολιτικές που σε κάθε περίπτωση αποτελούν αντικίνητρα για τις επενδύσεις.