Για τις επικείμενες αλλαγές στο ΠΑΣΟΚ και τα πολιτικά δρώμενα της χώρας μιλά σε άρθρο του, με τίτλο «ΠΑΣΟΚ: υπάρχει μετά θάνατον ζωή;», ο Πέτρος Κωστόπουλος.
“Με πάρα πολύ ενδιαφέρον διάβασα χτες ότι, μες τα πλαίσια της ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος θα κόψει δυο από τις ακτίνες του συμβολικού ήλιου. Μπορεί να κάνει κι άλλα. Να αλλάξει τηλέφωνα στα κεντρικά, να το ξεματιάσει και να το βάψει κόκκινο ή μπορδοροδοκόκκινο. Το θέμα είναι, όμως, άλλο: Υπάρχει ανάσταση νεκρών; Υπάρχει μετά θάνατον ζωή;
Από τον Πέτρο Κωστόπουλο
Για να το ξεκαθαρίσω από την αρχή, δεν πιστεύω ότι για την κατάντια του ΠΑΣΟΚ φταίει μόνο ο Βενιζέλος. Επίσης δεν πιστεύω ότι με αρχηγό κάποιον άλλο, τον Λοβέρδο, ή τον Χρυσοχοϊδη ή τη Διαμαντοπούλου –για να πάω σε πολιτικούς που και εκτιμώ και κάποιο γκελ έχουν στη κοινωνία- το ΠΑΣΟΚ θα έδειχνε εντονότερα σημεία ζωής. Το ΠΑΣΟΚ όπως είναι γνωστό τοις πάσι… πέθανε.
Σε μια προηγούμενη φάση είχε πεθάνει το ριζοσπαστικό ΠΑΣΟΚ αλλά ζούσε για αρκετά χρόνια το διαχειριστικό ΠΑΣΟΚ. Έλεγες ότι, όποια μαλακία κι αν κάνουν, ήξεραν να κυβερνούν τη χώρα καλύτερα από τους Νεοδημοκράτες.Σε αυτό συντέλεσε και η πρώτη τετραετία του Σημίτη πριν πέσει κι αυτός στα σκατά του λαϊκισμού και των συνεργατών του. Όμως ο Γιώργος ήρθε και διέλυσε κι αυτόν τον μύθο. Όχι μόνο να κυβερνήσει δεν ήξερε αλλά η κυβέρνησή του έμοιαζε στη παροιμία «τυφλός τυφλό οδήγαγε και είδαν το φως στο λάκκο». Η διαχειριστική αδυναμία αυτής της κυβέρνησης, η πλήρης ανισορροπία στη χάραξη πολιτικής και οι αστείες εξτραβαγκάντσες του αρχηγού «αθώωσαν» σε χρόνο dt και την εγκληματική διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Μετά τον Γιώργο το ΠΑΣΟΚ έχασε και το τελευταίο άλλοθι ύπαρξης.
Αν δεν μπορείς ούτε να αλλάξεις την κοινωνία και την βυθίζεις επί 10ετίες στη διαπλοκή αλλά ούτε κι έχεις πια τη δυνατότητα να διαχειριστείς κρίσιμες καταστάσεις, τότε το κλείνεις το κομμωτήριο. Όσες προσπάθειες κι αν κάνει ο Βενιζέλος, όσο κι αν προσπαθεί να τροχιοδρομήσει κάποια πολιτική έχω την αίσθηση πως η κοινωνία έχει κλειστά τα αυτιά. Άλλωστε πού να πάει; Να αρχίσει γραφικότητες μετά τις δεσμεύσεις που πήρε για το μνημόνιο; Δύσκολο, και καθόλου πιστευτό. Εκεί άλλωστε ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπερνιέται με τίποτα. Έχει κάνει ακόμα και το ΚΚΕ να φαίνεται συμμαζέμενο.
Το ΠΑΣΟΚ έκαψε τα χαρτιά του κι αν έλεγα κάτι για τον Βενιζέλο θα έλεγα ότι μου κάνει τελικά ηγέτης κλειστού χώρου. Δηλαδή, ένας άνθρωπος ο οποίος με τη χρήση της γλώσσας μπορεί να τα βγάλει πέρα όταν τον κλείσεις σε μια αίθουσα για κουβέντες αλλά όταν βγει στο γήπεδο δεν έχει καμιά επαφή με τον κόσμο. Έχεις την αίσθηση ότι δεν μπορεί να χειριστεί τη γλώσσα που τόσο καλά ξέρει με πολιτικούς όρους. Δηλαδή βαριέσαι γιατί έχεις την αίσθηση ότι επαναλαμβάνει διαρκώς την ίδια κασέτα. Αλλά δεν φταίει μόνο η γλώσσα για την κατάντια του ΠΑΣΟΚ. Από τη στιγμή που είχε καταλήξει να είναι ένα κόμμα που βασιζόταν σε κρατικοδίαιτους ήταν θέμα χρόνου να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη όταν έθεσε θέμα περιορισμού των κρατικών δαπανών και των δημοσίων υπαλλήλων.
Η δεξαμενή που έχτιζε δυστυχώς δύσμορφα όλα αυτά τα χρόνια, άδειασε πατείς με, πατώ σε. Πήγαν όλοι αυτοί και πήδηξαν –μαζί και με άλλους βέβαια, νέους, άνεργους κλπ- μέσα στη δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος πήρε από το ΠΑΣΟΚ τα σκήπτρα του κρατικισμού. Δεν μπορείς να λυπάσαι για αυτό. Όπως λένε και οι Γάλλοι «στον καθένα, η κόλασή του». Και το ΠΑΣΟΚ είχε διαλέξει τη κόλαση του λαϊκισμού, του ρουσφετιού και της διαπλοκής. Πιστεύω ότι μετά την εκδήλωση για τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη το ΠΑΣΟΚ θα αποδιαρθρωθεί ακόμη περισσότερο. Πολλά από τα εναπομείναντα στελέχη θα την κάνουν με μικρά πηδηματάκια. Για πού; Ένας Θεός ξέρει. Και το λέω γιατί δεν πιστεύω ότι μπορεί να συγκροτηθεί εύκολα ένα άλλο σοσιαλιστικό κίνημα. Θέλει χρόνο, θέλει υπομονή και κυρίως άλλα πρόσωπα.
Το 1974, μετά τη χούντα, ήταν εύκολο να συγκροτηθούν νέοι πολιτικοί χώροι. Όλοι οι πιτσιρικάδες ήταν γκαζωμένοι και πολιτικοποιημένοι. Ο Ανδρέας τους μάζεψε με την απόχη όσο εύκολα μαζεύεις την αθερίνα τον Αύγουστο, όταν ξαφρίζει. Τώρα τα γάλατα έχουν σφίξει. Χρήσιμο θα είναι για τον τόπο να αναγεννηθεί ένας τέτοιος χώρος, από την αρχή, μιας και δεν υπάρχει ευρωπαϊκή χώρα που να ζει χωρίς σοσιαλδημοκρατία. Δεν πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει αυτό τον χώρο γιατί ένα βασικό συστατικό είναι η εγκατάλειψη της παραδοσιακής παπαρολογίας και η σοβαρότητα δίπλα από μια έντονη κοινωνική πολιτική. Ο Τσίπρας και οι 5-6 φίλοι του είναι νέοι. Όμως όλα αυτά τα στελέχη που βλέπουμε να λένε τα διάφορα στην τηλεόραση είναι της παλιάς εκείνης γενιάς του πολυτεχνείου και όλοι τους έχουν περάσει από τη στρούγκα του ΚΚΕ. Είναι εθισμένοι και στον μηδενισμό και στο «όλα ή τίποτα». Την αντίληψη αυτή τη βλέπουμε να παρελαύνει καθημερινά από την τηλεόραση. Λένε ότι μες τον Σεπτέμβριο θα κάνει ένα ντου και ο Τσίπρας να βάλει ένα χαλινάρι σε διάφορες περίεργες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ έτσι ώστε να μην θυμίζει Πύργο της Βαβέλ και Σούπερ Μάρκετ όπου μπαίνεις και παίρνεις τα πάντα.
Η άποψή μου είναι βέβαια ότι το ΠΑΣΟΚ τελείωσε. Στην ουσία είναι νεκρό και αυτοί που δεν το ξέρουν είναι όσοι ζουν εκεί. Τώρα, αν κάποιος έχει τις ιδιότητες του Ιησού θα φανεί. Πάντως επί 2012 χρόνια δεν είδαμε κανέναν Μεσσία”.