>
“Μας κυβερνούν παιδάκια” είπε χτες η γαλλική Le Monde! Λάθος, μας κυβερνούν ανεπαρκείς γραφειοκράτες που δεν έχουν ιδέα από τους μηχανισμούς της αγοράς λέω εγώ.
Φαντάσου αγαπητέ αναγνώστη, αν αντί για τον Bernanke και τον Henry Paulson, οι Αμερικανοί είχαν τον Παπακωνσταντίνου και τον Trichet. Ερώτημα: Πόσες φορές θα είχε γίνει σκόνη η Αμερική στην προηγούμενη κρίση;
Άλλες τόσες φορές θα γίνει σκόνη και η Ευρώπη, αν δεν έρθουν στα συγκαλά τους εκεί στις Βρυξέλλες, λέω εγώ.
Όχι όχι, μην ανησυχείτε, δεν θα σας πω (πάλι) τι πρέπει να γίνει (κουρέματα κτλ). Δεν θα πω τίποτα. Θα περιμένω να δω τι ανακοινώσεις θα κάνουν, με σκοπό να δώσουν κάποια λύση στο όλο πρόβλημα του χρέους σε αυτή την ήπειρο. Άλλωστε, εγώ δεν είμαι υπεύθυνος για τις αποφάσεις. Αυτοί πληρώνονται για να δίνουν λύσεις και αυτοί πρέπει να τις υλοποιήσουν. Αναμένω και εγώ στο ακουστικό μου.
Θα έχετε παρατηρήσει ότι η ΑΤΕ κατρακυλά, παρ΄ όλο που πρόσφατα έκανε μια αύξηση κεφαλαίου – μαμούθ. Μα γιατί πέφτει συνέχεια, με ρωτά ένας φίλος;
Η κατάσταση στην ΑΤΕ έχει ως εξής: Φανταστείτε λοιπόν ότι έχετε αγοράσει το 100% του margin που επιτρέπεται. Φανταστείτε τώρα ότι πέφτουν οι μετοχές στο χαρτοφυλάκιο σας και η αξία του πλησιάζει το μηδέν και σε λίγο το χαρτοφυλάκιο σας θα γίνει κόκκινο. Αν δεν σε πουλήσει η χρηματιστηριακή, τότε θα γίνεις κόκκινος και θα έχεις ένα χαρτοφυλάκιο με αρνητική αξία.
Οι αυξήσεις κεφαλαίου λοιπόν στην ΑΤΕ, πηγαίνουν για να καλύψουν το margin που απαιτεί η χρηματιστηριακή (η νομισματική αρχή σε αυτή την περίπτωση) διότι τα χρεόγραφα της τράπεζας (ομόλογα και άλλα προβληματικά πάγια), πέφτουν σε αξία πιο γρήγορα από ό,τι μια πέτρα από τον Όλυμπο και δεν προλαβαίνουν να βάζουν λεφτά για να καλύψουν τις κοκκινίλες.
Ο λόγος για αυτό αγαπητέ αναγνώστη είναι διότι, πριν πολλά χρόνια, η πολιτική ηγεσία δεν: 1) έκανε εκκαθάριση στην ΑΤΕ όπως έπρεπε 2) έκανε mark to market τα χρεόγραφα της τράπεζας 3) συμπλήρωσε τις όποιες χασούρες στις καταθέσεις 4) μετέφερε τους λογαριασμούς σε άλλη τράπεζα και τέλος 5) έκλεισε την τράπεζα.
Δεν έκαναν δηλαδή αυτό που θα κάνει μια σωστή χρηματιστηριακή εταιρεία όταν ο margin κωδικός πλησιάζει το μηδέν. Αποτέλεσμα είναι ότι οι χασούρες (κοκκινίλες) να συνεχίστηκαν και τα ποσά που απαιτούνται προκείμενου η τράπεζα να μπορεί να υπάρχει (για κανένα λόγο να τονίσω), συνεχίζουν και επιβαρύνουν τον μέσο Έλληνα πολίτη.
Η ΑΤΕ είναι ένα μεγάλο Bad Bank, όπου, το κράτος και οι διάφορες πολιτικές ηγεσίες (οι κομματικοί μηχανισμοί δηλαδή) είτε έχουν βάλει εκεί μέσα ό,τι σκουπίδια υπάρχουν στην ελληνική επικράτεια, είτε έχουν πάρει του κόσμου τα θαλασσοδάνεια. Ας μην κάνω αναφορά (oops) στο ότι η τράπεζα έχει δώσει μερικά εκατοντάδες εκατομμύρια σε δάνεια στα εΕλληνικά πολιτικά κόμματα.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε επίπεδο ΕΕ αυτή τη στιγμή. Πολλά κράτη τα οποία ήταν τίγκα στο margin (υπέρ-δανεισμένα δηλαδή σαν την Ελλάδα) δεν προλαβαίνουν να κάνουν αυξήσεις κεφαλαίου (ρευστότητα από την ΕκΤ) με σκοπό να μπορούν να ανταποκριθούν στις “κοκκινίλες” στον κωδικό τους (ομόλογα και προβληματικά δάνεια που έχουν οι τράπεζες).
Και παρόλο που συνεχίζουν και μπαίνουν λεφτά, αυτά τα λεφτά ουσιαστικά πάνε χαμένα, διότι πάνε για να καλύψουν τρύπες (απαιτήσεις margin) για να μην τους πουλήσει το χαρτοφυλάκιο η χρηματιστική, ενώ ουσιαστικά έχει κοκκινίσει ο κωδικός και θα έπρεπε να τους είχαν πουλήσει προ καιρού και να γίνει και το απαιτούμενο stop loss.
Το επιπλέον πρόβλημα στην περίπτωση της ΕΕ, είναι ότι τα λεφτά που βάζει στον margin κωδικό, είναι προϊόν δανείου και όχι ίδια κεφάλαια. Με λίγα λόγια, προσπαθείς να σωθείς, ανεβάζοντας τη μόχλευση και κάνεις την προσευχή σου να προλάβουν να ανέβουν οι μετοχές στον κωδικό σου, έτσι ώστε να μπορείς να αποπληρώσεις το margin δανείου της χρηματιστηριακής σου αλλά και το δάνειο που πήρες όταν έβαλες επιπλέον λεφτά στον κωδικό να καλύψεις margin.
Και όπως στην περίπτωση της ΑΤΕ (που δεν την έκλεισε έγκαιρα το ελληνικό κράτος), αν δεν κάνει η Ευρώπη stop loss (απαιτούμενα κουρέματα και εκκαθάριση και ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού κλάδου πανευρωπαϊκά) τότε ο λογαριασμός θα τρέχει και όσο συνεχίζονται οι ζημιές στο χαρτοφυλάκιο μας, τόσο η απαίτηση για margin call θα συνεχιστεί.
Τέλος, όσον αφορά τις τρέχουσες εξελίξεις, είναι ενδιαφέρον ότι επιτέλους στο τραπέζι μπαίνει το κούρεμα καθώς διαβάζω και πολλές αναφορές για τη χρήση του ELA από την Τράπεζα της Ελλάδος (διαβάστε: “Μια ολοκληρωμένη πρόταση για το ελληνικό αδιέξοδο”). Θα έχω περισσότερα σχόλια την Δεύτερα, όταν θα πέσει η σκόνη από όλες τις ανακοινώσεις.
Του Γιώργου Καισάριου