Χρήστος Κώνστας: Τράπεζες 2012: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ο ….κρατικισμός!

Συνολικά το Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Σύστημα υποφέρει από έλλειψη εμπιστοσύνης ειδικά όσον αφορά την αξιοπιστία του εκάστοτε αντισυμβαλλομένου. Ειδικά το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα υποφέρει από την αρρωστημένη αδράνεια του πολιτικού συστήματος στην εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών αλλά και την καταστροφική αλαζονεία ορισμένων πολιτικών δυνάμεων που υποστηρίζουν ότι με …την κρατικοποίηση των μεγάλων τραπεζών θα λυθούν τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας.

Υποστηρίζουν δηλαδή ότι η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στη…δεκαετία του ‘80 όταν τα δάνεια χορηγούνταν …κατόπιν «προσωπικής παρέμβασης» βουλευτών, υπουργών και άλλων κοινωνικών φορέων και η χρηματοδότηση της ανάπτυξης στηρίζονταν στον «εθνικό και τον κρατικό σχεδιασμό…»

Το υγιές, δυναμικό και εξωστρεφές ελληνικό τραπεζικό σύστημα μετά την απελευθέρωσή του από τα κρατικά δεσμά, τη δεκαετία του 90, παρά τα –ομολογημένα- επιμέρους σφάλματά του που κυρίως οφείλονται στην κυρίαρχη υπεραισιοδοξία της εποχής, κατάφερε να λειτουργήσει ως ισχυρή σπονδυλική στήλη της ελληνικής οικονομίας και να στηρίξει ότι υγιές και παραγωγικό είχε να προσφέρει αυτός ο τόπος. Οι ελληνικές τράπεζες τελικά έπεσαν θύμα της αναξιοπιστίας της σπάταλης και ανεύθυνης πολιτικής εξουσίας που άνοιξε την κερκόπορτα για τον αφελληνισμό του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος.

Το 2012 βρίσκει τις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών μπροστά σε δυσεπίλυτα προβλήματα χρηματοδότησης τα οποία δυστυχώς δεν οφείλονται μόνον στην λανθασμένη Ευρωπαϊκή πολιτική επιλογή για την «εθελοντική συμμετοχή των τραπεζών στο πρόγραμμα ανταλλαγής κρατικών ομολόγων (PSI)».

Ο 5ος διαδοχικός υφεσιακός χρόνος για την ελληνική οικονομία βρίσκει τις τράπεζες αντιμέτωπες με αυξημένο τον πιστωτικό κίνδυνο, αφού διογκώνεται ο αριθμός των δανείων σε καθυστέρηση, ταυτόχρονα με τη δραματική εκροή καταθέσεων. Ο πιστωτικός κίνδυνος συνεχίζει να αποτελεί τη σημαντικότερη μορφή κινδύνου που αντιμετωπίζουν οι τραπεζικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στη χώρα.

Οι διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίου είναι κλειστές για τις ελληνικές τράπεζες ενώ συνεχίζεται η απομείωση (κούρεμα) της αξίας του ενεχύρου μέσω του οποίου αντλούν χρηματοδότηση από το Ευρωσύστημα. Προφανώς η δραματική ύφεση της οικονομίας έχει οδηγήσει σε επιδείνωση της ποιότητας των δανειακών χαρτοφυλακίων που οδηγεί στην ανάγκη μεγαλύτερων προβλέψεων και συνεπάγεται επιπλέον υποχώρηση της κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών τραπεζών και των ομίλων τους.

Η ΕΚΤ είναι ο μόνος θεσμός στην Ευρώπη που έχει επαρκείς πόρους για να εγγυηθεί για ευρωπαϊκά κράτη. Με τη στήριξή της και με spread (έναντι των γερμανικών ομολόγων) της τάξεως του 1%, η Ελλάδα , η Ιταλία και η Ισπανία θα έχουν τον χρόνο να προχωρήσουν σε νέα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης αλλά και σε αναπτυξιακή πολιτική. Μπορεί να υπάρχει η ανάγκη για τεχνική προσαρμογή στην εντολή που έχει η ΕΚΤ ώστε να υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα, αλλά υπάρχουν πολλές διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις.

Ο χρόνος εξαντλείται για το ευρώ. Απαιτείται τώρα ένα ευρύ τείχος προστασίας, προτού επιδεινωθεί περισσότερο η κρίση. Το πρόγραμμα εγγύησης κρατικών ομολόγων θα αποτελέσει το τείχος προστασίας ώστε να σταθεροποιηθεί η αγορά και θα είναι η ομπρέλα που θα επιτρέψει στην Ε.Ε. και στα κράτη-μέλη να εφαρμόσουν τα δημοσιονομικά τους σχέδια….

Του ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΩΝΣΤΑ
e-marketdeals.gr