Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ότι από εξωτερική πολιτική είναι…για τα μπάζα.Όχι πως το καθεστώς Γιανουκόβιτς ήταν ότι το καλύτερο, αλλά αυτό είχαν εκλέξει με εκλογές οι Ουκρανοί. Με εκλογές λοιπόν, όταν έληγε η θητεία του, θα έπρεπε να αποφασίσουν οι Ουκρανοί τι θέλουν και όχι με τους …αγανακτισμένους πολίτες που τους καπέλωσαν οι ακροδεξιοί και πήραν την εξουσία στο Κίεβο.
Που είναι λοιπόν τα αντανακλαστικά της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ; Πως ανέχεται η Ε.Ε. τους ακροδεξιούς στην κυβέρνηση του Κιέβου; Τα συμφέροντα είναι τόσο μεγάλα;
Αν ναι – και έτσι είναι – θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι συμφέροντα και μάλιστα στρατηγικά, έχει στην Ουκρανία και η Ρωσία. Από την νοτιοανατολική πλευρά της Ουκρανίας, την Κριμαία, περνούν οι αγωγοί φυσικού αερίου, τα 2/3 του πληθυσμού είναι ρωσόφωνοι και φιλορώσοι, εκεί βρίσκεται και ο στόλος.
Η Βουλή υπό τον μεταβατικό πρόεδρο της χώρας και στενό συνεργάτη της Γιούλια Τιμοσένκο, Αλεξάντρ Τουρτσίνοφ πήρε αποφάσεις που μόνο μια δικτατορία θα μπορούσε να πάρει τόσο γρήγορα:
Δείτε τις:
Η λίστα με τις νομοθεσίες που ψηφίστηκαν εν ριπή οφθαλμού από τη Βουλή μετά την αποπομπή Γιανουκόβιτς δεν αφήνει περιθώριο αμφισβήτησης της ακροδεξιάς – νεοναζιστικής επέλασης στην Ουκρανία.
Ενδεικτικά αξίζει να γίνει αναφορά στα νομοσχέδια που κατατέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στη Βουλή και θέτουν εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας (σχέδιο απόφασης 4201), αλλά αποποινικοποιούν τη ναζιστική προπαγάνδα (σχέδιο νόμου 4176). Τα εν λόγω νομοσχέδια συμπληρώνονται από το σχέδιο ψηφίσματος 4217 για την αντιμετώπιση των συνεπειών της σοβιετικής κατοχής στην Ουκρανία.
Ιδιαίτερες αντιδράσεις έχει προκαλέσει επίσης και το σχέδιο απόφασης 4199 που καταργεί το δικαίωμα των μειονοτήτων να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα, δηλαδή απαγορεύονται τα ρωσικά, τα ρουμανικά, τα ουγγρικά και τα ελληνικά!
Σκανδαλώδη είναι επίσης δύο σχέδια αποφάσεων της Βουλής, το 4184 και το 4197, που το μεν πρώτο επιτρέπει τον διορισμό του ανθρώπου της Τιμοσένκο Αρσέν Αβάκοφ στο υπουργείο Εσωτερικών και τη στελέχωση του υπουργείου από μέλη του «Δεξιού Τομέα», το δε δεύτερο τον διορισμό του μέλους του ακροδεξιού – εθνικιστικού κόμματος Svoboda Α. Μαχνίτσκογκο στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα.
Παρόμοιας φύσης είναι και το σχέδιο απόφασης για τον διορισμό του μέλους του UDAR, του κόμματος του Κλίτσκο, Β.Α. Ναλιβαϊτσένκο, στη θέση του επόπτη της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας.
Αποκορύφωμα εθνικιστικής και ναζιστικής νομοθεσίας αποτελεί το σχέδιο νόμου 4215 που θεσμοθετεί το «Πάνθεον των εθνικών ηρώων» και αποδίδει τιμή στους συμμετέχοντες των ένοπλων συγκρούσεων κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων κατά του Γιανουκόβιτς, αλλά και το σχέδιο απόφασης 4211 που οδήγησε στη διάλυση των ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας Μπερκούτ και την αντικατάστασή τους από άνδρες των δυνάμεων του Δεξιού Τομέα. Τα μόνα κάπως πιο πολιτικά ορθόδοξα ψηφίσματα είναι το 4203 και το 4204, που το ένα καθορίζει την εισαγωγή δημοσιονομικών περιορισμών και το άλλο τα καθήκοντα του προέδρου της χώρας.