>
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος, με αφορμή τις εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό της χώρας, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Η ελληνική οικονομία και οι επιχειρήσεις, έχουν, αυτή τη στιγμή, ανάγκη από ριζική αλλαγή της εφαρμοζόμενης, τα τελευταία δύο χρόνια, οικονομικής πολιτικής, για να επιβιώσουν.
Ο επιχειρηματικός κόσμος ελπίζει ότι η επίλυση των εκκρεμοτήτων και η αλλαγή της κυβέρνησης θα οδηγήσει άμεσα και στην αλλαγή οικονομικής πολιτικής.
Διαφορετικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα προβλήματα καθημερινά θα οξύνονται, τα «λουκέτα» και η ανεργία θα αυξάνονται, η ύφεση θα βαθαίνει και οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις θα καθυστερούν, καθιστώντας αδύνατη τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων και την τήρηση των παλαιών και των νέων υποχρεώσεών μας προς τους δανειστές μας.
Η σκληρή λιτότητα και η υπερφορολόγηση των πάντων, οι διαδοχικές έκτακτες εισφορές, οι καθυστερήσεις στην εξόφληση των κρατικών υποχρεώσεων προς τον ιδιωτικό τομέα, η αποθάρρυνση των νέων επενδύσεων, ακόμη και αν οδηγήσει τελικά στην υλοποίηση κάποιων δημοσιονομικών στόχων, θα έχει προηγουμένως αποδιοργανώσει σε βάθος το παραγωγικό μας δυναμικό και θα έχει εξαθλιώσει πλήρως την κοινωνία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή.
Είναι καιρός να συνειδητοποιηθεί, τόσο από τα πολιτικά κόμματα της χώρας, όσο και από την τρόϊκα και ειδικότερα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι έχει, δυστυχώς, υιοθετηθεί λανθασμένη και αδιέξοδη πολιτική, ότι τα μνημόνια των περιοριστικών εισοδηματικών και δημοσιονομικών πολιτικών δεν αποδίδουν, ότι η ταχύρρυθμη ανάπτυξη αποτελεί μονόδρομο για ολόκληρη την Ευρώπη.
Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε, ώστε το ευρώ να μη μετατραπεί σε ένα γραφειοκρατικό συνεταιρισμό, που συνδέει την επιβίωση του κοινού νομίσματος, με επονείδιστες κηδεμονίες και απαράδεκτες εποπτείες των ισχυρότερων «εταίρων» επί των ασθενέστερων.
Ο ρόλος και οι προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο διεθνή χώρο πρέπει να ενισχυθούν μέσα από πολιτικές που θα δίνουν αναπτυξιακή προοπτική και θα διασφαλίζουν την ευρωπαϊκή κοινωνική συνοχή, χωρίς διαχωρισμούς Νότιων – φτωχών και Βόρειων – πλουσίων χωρών».