Λίγοι μήνες έμειναν μέχρι να ανακοινωθούν οι τρόποι κάλυψης των ζημιών από το κούρεμα στις τράπεζες και το πρώτο θύμα της όλης κατάστασης, όπως εμφανίζεται, είναι η ΑΤΕ, η οποία είχε χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από όλες τις κυβερνήσεις στο παρελθόν για την άσκηση καθαρά κομματικής πολιτικής.
Τώρα, που τα ψέματα φαίνεται να τελειώνουν αναζητείται επειγόντως λύση, καθώς όσα εκατομμύρια και να πέσουν στο βάραθρο απορροφώνται με μεγάλη ταχύτητα, καίτοι όλοι αναγνωρίζουν το ρόλο, που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν στην αγροτική παραγωγή και ανάπτυξη τράπεζες, όπως αυτή, αν δεν είχαν πνιγεί από το βρόγχο του κομματισμού και της ευνοιοκρατίας.
Ήδη οι συσσωρευμένες υποχρεώσεις της προς το Δημόσιο ξεπερνούν τα 8δις ευρώ και πρέπει άμεσα να βρεθεί τρόπος να μπορέσει η τράπεζα αυτή να υπαχθεί στο Ταμείο σωτηρίας (ΤΧΣ), κάτι που σήμερα νομικά αποκλείεται. Η λύση προϋποθέτει σίγουρα τη συμφωνία της τρόικας, ενώ θα είναι δύσκολο να πεισθεί ότι μπορεί να λειτουργήσει ένα νέο σχέδιο διάσωσης με στόχο την εξυγίανση, αφού είναι γνωστό πού κατέληξαν οι μέχρι σήμερα προσπάθειες, ενός ατελέσφορου κομματικού κράτους, το οποίο έχει διαβρώσει όλες τις λειτουργίες της τράπεζας και κύρια τις χρηματοδοτήσεις του δημόσιου τομέα, που ξεπερνούν τα 3δις ευρώ.
Άρα ως μόνη λύση προς το παρόν ακούγεται η διχοτόμηση της τράπεζας σε «καλή», η οποία μάλλον θα οδηγηθεί σε αναγκαστικό γάμο με άλλο πιστωτικό ίδρυμα και «κακή», η οποία θα κληρονομήσει όλες τις αμαρτίες και τα θαλασσοδάνεια και θα οδηγηθεί γρήγορα σε εκκαθάριση. Στη δεύτερη περίπτωση θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να γίνει αγώνας να μαζευτούν όσα θα ήταν δυνατόν να μαζευτούν από τα χρωστούμενα και να δει το σχήμα το φως του ήλιου σε αρκετό χρόνο μετά τη διάσπαση.
Όσοι όμως γνωρίζουν την κατάσταση των δανειοληπτών, αλλά και τις παρούσες οικονομικές συνθήκες αποκλείουν αυτή την τελευταία περίπτωση, καθώς αντίθετα εγχειρήματα είναι λίγα και όλα μετρώνται στην πατρίδα του καπιταλισμού. Αντίστοιχες προσπάθειες σε χώρες, όπως η δική μας δεν έχουν γίνει και ούτε έχουν ελπίδες επιτυχίας. Η ΑΤΕ πάντως θα είναι σίγουρα ο πρώτος και ίσως ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος που θα αντιμετωπίσει σύντομα η Τράπεζα Ελλάδος, καθώς βρίσκεται ήδη σε οδό δίχως επιστροφή.