Ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, με οικογενειακή καταγωγή από τη Μεσσηνία, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Μαϊου 1951. Γιος του καρδιολόγου Κωνσταντίνου Σαμαρά, εγγονός του παλιού βουλευτή Θεσσαλονίκης Αλέξανδρου Ζάννα και ανιψιός του πρώην βουλευτή Μεσσηνίας της ΕΡΕ Γεωργίου Σαμαρά, είναι, από το γένος της μητέρας του, Ελένης Ζάννα, δισέγγονος της συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα. Στις 26 Μαΐου 1990, παντρεύτηκε στην Πύλο τη Γεωργία Κρητικού, με την οποία απέκτησαν μία κόρη και ένα γιο.
Σαμαράς Αντώνιος του Κωνσταντίνου Τελευταία ενημέρωση: 20 Ιουνίου 2012, ΩΡΑ: 20:20 Το Βιογραφικό Σημείωμα του Αντώνη Σαμαρά: Το 1969, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και στη συνέχεια σπούδασε οικονομικά στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Αμχερστ και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Χάρβαρντ. Το 1974, ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα ”Σχέσεις Πολυεθνικών Εταιρειών και Κυβερνήσεων”. Το 1976, υπήρξε υπεύθυνος του Σπουδαστικού Τμήματος και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ. Το 1977, σε ηλικία 26 ετών, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ. Εχει διατελέσει μέλος στις Ομάδες Κοινοβουλευτικού Εργου της ΝΔ για θέματα σχετικά με το υπουργείο Εξωτερικών και το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στις 8 Δεκεμβρίου 1989, στις εκλογές που διεξήγαγε η Κοινοβουλευτική Ομάδα για την ανάδειξη των βουλευτών που θα πλαισίωναν την Κεντρική Επιτροπή της ΝΔ, εξελέγη πρώτος με 95 ψήφους. Στις 26 Μαίου 1990, παντρεύτηκε στην Πύλο τη Γεωργία Κρητικού. Στις 13 Απριλίου 1992, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, τον απέπεμψε από το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών, εκτιμώντας ότι η αδιάλλακτη στάση του σχετικά με την αναγνώριση της ΠΓΔΜ , διασπούσε την ενιαία γραμμή της κυβέρνησης και έπληττε την διαπραγματευτική της ικανότητα. Στις 21 Οκτωβρίου 1992, μετά τη σύνοδο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, παραιτήθηκε από βουλευτής και αντικαταστάθηκε από τον πρώτο αναπληρωματικό βουλευτή Μεσσηνίας Π. Φωτέα. Στις 30 Ιουνίου 1993, ίδρυσε το νέο πολιτικό φορέα ”Πολιτική Ανοιξη” (ΠΟΛΑΝ), ο οποίος σύμφωνα με τη διακήρυξή του εξέφραζε την “υπέρβαση του διπολισμού στην πολιτική ζωή της χώρας και άνοιγε μια νέα σελίδα στην αξιοποίηση των δυνάμεων του ελληνικού έθνους πέρα από τεχνητά ιδεολογικά σύνορα”. Το Σεπτέμβριο του 1993, προέτρεψε τους προσκείμενους σε αυτόν βουλευτές της ΝΔ να ανεξαρτητοποιηθούν, προκαλώντας την πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και τη διεξαγωγή εκλογών. Σε αυτές τις εκλογές που διεξήχθησαν στις 10 Οκτωβρίου 1993, πήρε μέρος ως αρχηγός της ΠΟΛΑΝ η οποία συγκέντρωσε 4,88% και εξέλεξε 10 βουλευτές. Στις βουλευτικές εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου 1996, πήρε μέρος για δεύτερη φορά ως αρχηγός της ΠΟΛΑΝ, αλλά το κόμμα του δεν συγκέντρωσε το απαραίτητο όριο 3% και έμεινε εκτός Κοινοβουλίου. Την 1η Ιουνίου 1997, στο 1ο συνέδριο της ΠΟΛΑΝ, επανεξελέγη δια βοής πρόεδρος του κόμματος. Τον Ιανουάριο του 1998, ως αρχηγός της Πολιτικής Ανοιξης, υπήρξε συνιδρυτής του ευρωπαϊκού κόμματος ”Ενωση για την Ευρώπη” μαζί με τους αρχηγούς άλλων τεσσάρων ευρωπαϊκών κομματων (Φιλίπ Σενγκέν-Γαλλικό Γκολικό Κόμμα, Σίλβιο Μπερλουσκόνι-Φόρτσα Ιτάλια, Μπέρτι Αχέρν-Fianna Fail, Μανουέλ Μοντέιρο-Πορτογαλικό Λαϊκό Κόμμα). Στις 18 Φεβρουαρίου 2000, ανακοίνωσε ότι η ”Πολιτική ‘Ανοιξη” θα απόσχει από τις εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000, αλλά θα συνέχιζε να υπάρχει και να παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή του τόπου. Στις εκλογές του Μαρτίου του 2004 με δήλωσή του υποστήριξε την ψήφο στη ΝΔ και στις 13 Μαϊου του ιδίου χρόνου, ανακοίνωσε την αναστολή λειτουργίας της Πολιτικής ‘Ανοιξης. Λίγες ημέρες αργότερα, επανεντάχθηκε στη ΝΔ και στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, εξελέγη για πρώτη φορά ευρωβουλευτής. Μέλος της Επιτροπής Ελέγχου των Προϋπολογισμών και της Επιτροπής Προϋπολογισμών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και μέλος της Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας. ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ Υπουργός Εξωτερικών 23/11/1989 16/02/1990 Β Υπουργός Εξωτερικών 11/04/1990 08/08/1991 Β Υπουργός Εξωτερικών 08/08/1991 14/04/1992 Β Υπουργός Πολιτισμού 07/01/2009 – 03/10/2009 Β Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας 29/11/2009 Έχει εκλεγεί βουλευτής στη Μεσσηνία το 1977, το 1981, το 1985, στις 18/6 και στις 5/11 του 1989, το 1990, το 1993 (ΠΟΛΑΝ), και το 2007 και ευρωβουλευτής το 2004. Το 2007 εκλέγεται Βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας. Μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων του Υπουργού Πολιτισμού (Ιανουάριος 2009) ήταν μέλος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Τον Οκτώβριο του 2009 επανεκλέγεται πρώτος Βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας. Σημ.: στις 22 Οκτωβρίου 1992, παραιτήθηκε από βουλευτής και αντικαταστάθηκε από τον Π. Φωτέα. Την 1η Οκτωβρίου 2007, παραιτήθηκε από ευρωβουλευτής, επειδή εξελέγη βουλευτής στο εθνικό κοινοβούλιο και αντικαταστάθηκε από τον Μαργαρίτη Σχοινά. Τον Ιανουάριο του 2008, ανέλαβε κυβερνητικό αξίωμα, -ύστερα από περίπου δεκαεπτά χρόνια-, ως υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Στις 29 Νοεμβρίου 2009, μετά την ήττα της ΝΔ στις εθνικές εκλογές και την παραίτηση του Κώστα Καραμανλή, αναδείχτηκε έβδομος πρόεδρος του κόμματος κερδίζοντας στις εσωκομματικές εκλογές που διεξήχθησαν, για πρώτη φορά, με συμμετοχή της λαϊκής βάσης της Νέας Δημοκρατίας (ψήφισαν 782.136 πολίτες). |