Δρακόντειους όρους για τις ισπανικές τράπεζες, τους μετόχους αλλά και τους πιστωτές προβλέπει το αρχικό Μνημόνιο Κατανόησης (MoU), που θα συνοδεύσει το δάνειο των 100 δισ. ευρώ από τον EFSF, προκαλώντας ανησυχία για το αν η Ευρώπη απαιτήσει αυστηρότερους όρους ανακεφαλαιοποίησης και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Με το MoU η ισπανική κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει μόνο την υποχρέωση να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση, που να επιτρέπει την περίπου υποχρεωτική μετατροπή σε μετοχές υβριδικών κεφαλαίων και τίτλων μειωμένης εξασφάλισης, που έχουν εκδώσει οι τοπικές τράπεζες, αλλά και σειρά άλλων δυσμενών για τους μετόχους των τραπεζών υποχρεώσεων.
Η σημαντικότερη εξ αυτών, όπως προκύπτει από το Μνημόνιο Κατανόησης, είναι ότι οι ισπανικές τράπεζες δεν καλούνται, απλά, να ανεβάσουν τον EBA Core Tier I (δείκτης βασικών εποπτικών κεφαλαίων βάσει των προδιαγραφών του European Banking Authority) στο 9% του σταθμισμένου ενεργητικού τους, αλλά στο ίδιο ποσοστό (9%), ως προς το σταθμισμένο ενεργητικό, θα πρέπει να ανέλθει και το πρωτοβάθμιο μετοχικό τους κεφάλαιο (common equity).
Στο πρωτοβάθμιο μετοχικό κεφάλαιο, δεν προσμετρούνται, όπως συμβαίνει στον EBA Core Tier I., προνομιούχες μετοχές κυριότητας Δημοσίου και CoCos. Με δεδομένο ότι οι ισπανικές τράπεζες δεν έχουν δεχθεί κρατική βοήθεια, με αντάλλαγμα προνομιούχες μετοχές, όπως συνέβη στην Ελλάδα, η παραπάνω απαίτηση δεν έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο.
Αντίθετα για τις ελληνικές τράπεζες μια παρόμοια απαίτηση θα αύξανε σημαντικά τις κεφαλαιακές τους ανάγκες. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στο γενικό πλαίσιο ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με την Τρόικα, αλλά στην πράξη οι τράπεζες φοβούνται ότι θα το βρουν μπροστά τους, αργά ή γρήγορα.
Και αυτό διότι, οι αγορές για να θεωρήσουν σωστά ανακεφαλαιοποιημένες τις ελληνικές τράπεζες θα απαιτήσουν, κατά αναλογία με τις ισπανικές, το πρωτοβάθμιο μετοχικό τους κεφάλαιο να αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 9% του σταθμισμένου ενεργητικού τους.
Επομένως, σύμφωνα με τους αναλυτές, η Ευρώπη ανεβάζει τον πήχη του ποια τράπεζα θεωρεί σωστά κεφαλαιοποιημένη, και αυτό το κριτήριο θα επικρατήσει, αργά ή γρήγορα, για όλο τον κλάδο, πανευρωπαικά.
Μεταβατική χρήση CoCos για ένα έτος!
Απαρατήρητο δεν περνάει το γεγονός ότι για την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών το Μνημόνιο Κατανόησης προβλέπει μόνο προσωρινά, τη χρήση CoCos.
Πρόκειται για μετατρέψιμες ομολογίες που πληρούν τις προυποθέσεις EBA, δηλαδή προβλέπουν αυτόματη μετατροπή των ομολογιών σε μετοχές, εφόσον το Core Tier I πέσει κάτω του 7% ή υποχρεωτική μετατροπή όταν αυτό κριθεί αναγκαίο από την τοπική κεντρική τράπεζα.
Ειδικότερα το MoU προβλέπει ότι οι τράπεζες οι οποίες θα ανακεφαλαιοποιηθούν μπορούν να εκδώσουν CoCos που, όμως δεν θα πρέπει όμως να ξεπερνούν το 2% του σταθμισμένου ενεργητικού τους. Τα CoCos θα χρησιμοποιηθούν ως «μαξιλάρι» κεφαλαίων και σε αυστηρά ορισμένη μεταβατική περίοδο, ως τον Ιούνιο του 2013.
Τα Μετατρέψιμα Ομολογιακά θα εκδοθούν με την έναρξη της ανακεφαλαιοποίησης και εφόσον οι τράπεζες, βάσει των πλάνων κεφαλαιακής ενίσχυσης, πετύχουν μέχρι τον Ιούνιο του 2013 να ενισχύσουν περαιτέρω τα κεφάλαιά τους τότε θα τα αποπληρώνουν. Διαφορετικά μετατρέπονται αυτόματα, τον Ιούνιο του 2013, σε μετοχές. Σημειώνεται ότι οι ισπανικές τράπεζες όπως και οι ελληνικές θα πρέπει τον Ιούνιο του 2013 να ανεβάσουν το Core Tier I από 9% σε 10%.
Στην Ελλάδα οι τραπεζίτες αλλά και μέρος του πολιτικού φάσματος στηρίζουν πολλά στην δυνατότητα αυξημένης χρήσης των CoCos στην ανακεφαλαιοποίηση και ζητούν τα Μετατρέψιμα Δάνεια, που θα εκδοθούν, να έχουν μεγάλη χρονική διάρκεια ή να είναι αορίστου χρόνου όπως στην περίπτωση της πορτογαλικής BCP.
Και αυτό γιατί αφενός θα μειωθεί το ύψος των κεφαλαίων, που θα κληθούν να βάλουν ιδιώτες και κράτος στις ΑΜΚ, με αποτέλεσμα να μειώνεται και το dilution των μετόχων, αφετέρου διευκολύνεται, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, η ανάληψη από τον EFSF/ESM της τυχόν ζημιάς που θα προκύψει από την ανακεφαλαιοποίηση.
Το ισπανικό μοντέλο ψαλιδίζει, όμως, μέρος των παραπάνω προσδοκιών καθώς η ενίσχυση κεφαλαίων που θα χρειασθούν οι ελληνικές τράπεζες προσομοιάζει περισσότερο με αυτή της Ισπανίας.
Βέβαια οι ελληνικές τράπεζες έχουν το ηθικό και διαπραγματευτικό χαρτί ότι χρειάζονται κεφάλαια κυρίως λόγω του δημοσιονομικού εκτροχιασμού και του αναγκαίου κουρέματος του ελληνικού χρέους, και όχι για την κακή ποιότητα των στοιχείων του ενεργητικού τους, ως αποτέλεσμα ατυχούς διαχείρισης όπως συνέβη στην Ισπανία.
Και Bad Bank για όλα τα προβληματικά στοιχεία ενεργητικού
Τέλος το ισπανικό μοντέλο ανακεφαλαιοποίησης προβλέπει και τη σύσταση Bad Bank κάτω από την οποία θα συγκεντρωθούν τα προβληματικά στοιχεία ενεργητικού των ισπανικών τραπεζών.
Πρόκειται για εταιρεία διαχείρισης χαρτοφυλακίου, που έχει στόχο την πώληση, εν ευθέτω χρόνω, των assets που θα συγκεντρώσει υπό την σκέπη της σε αντίθεση με την Ελλάδα που τα προβληματικά στοιχεία ενεργητικού τίθενται σε εκκαθάριση (παλαιά Proton Bank, T-BANK).
Η παραπάνω λύση εξετάζεται, όπως έγραψε το Euro2day στην Ελλάδα για την περίπτωση της ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ όχι όμως προς το παρόν για το σύνολο του τραπεζικού κλάδου.
Η ιδέα πάντως δημιουργίας μιας Bad Bank, στην οποία οι τράπεζες θα εισφέρουν αφού σχηματίσουν τις αναγκαίες ειδικές προβλέψεις προβληματικά δάνεια ή άλλα στοιχεία ενεργητικού δεν έχει εγκαταλειφθεί και στην Ελλάδα καθώς θεωρείται ότι με μια τέτοια –καθαρή- λύση θα μπορούσαν οι τράπεζες να συμβάλουν πιο άμεσα και καθοριστικά στην επανεκκίνηση της οικονομίας.
Το θέμα τέλος που καίει τους κατόχους ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης με εκδότες τις ελληνικές τράπεζες είναι αν θα απαιτηθεί και από την ελληνική κυβέρνηση, όπως συμβαίνει με την Ισπανική, να θεσμοθετήσει πλέγμα μέτρων που να επιτρέπουν την περίπου υποχρεωτική μετατροπή τους σε μετοχές.
Παρ ότι το ύψος των υβριδικών τίτλων και των ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης (subordinated bonds) που έχουν εκδώσει οι εγχώριες τράπεζες έχει μειωθεί τη τελευταία διετία λόγω των δημοσίων προσφορών για την επαναγορά τους οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες βαρύνονται αθροιστικά με υποχρέωση 2,3 δισ. ευρώ και αν προστεθεί και οι προνομιούχες μετοχές σε δολάριο που έχει η ΕΤΕ τότε ανέρχονται σε 2,8 δισ. ευρώ.
Πηγή: euro2day.gr