Στα οικονομικά δεν υπάρχει Right or Left. Υπάρχει μόνον Right or Wrong.
Σήμερα –τα τελευταία 15 χρόνια- η Ελλάδα βρίσκεται σε προφανώς λάθος πορεία.
Σήμερα, οι Έλληνες μαθαίνουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι το να μην πληρώνεις τα χρέη σου (όταν δηλαδή διαγράφεις 100 δις € από το χρέος σου) δεν είναι μια απλή συναλλαγή χωρίς περαιτέρω επιπτώσεις.
Σήμερα το όνομα της Ελλάδας είναι ταυτισμένο με τη έννοια «αναξιόπιστος δανειολήπτης». Ούτε οι κατ’ επάγγελμα δανειστές μας, εμπιστεύονται την Ελλάδα γι’ αυτό δημιούργησαν ειδικό δεσμευμένο λογαριασμό στην ΤτΕ για την αποπληρωμή του υπολοίπου χρέους. Κι αυτό φαίνεται στα τραπεζικά γκισέ όπου οι τράπεζες δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους δηλαδή να αγοράζουν και να πουλάνε χρήμα. Φαίνεται στα Ασφαλιστικά Ταμεία όπου οι ασφαλισμένοι δεν έχουν φάρμακα, εφάπαξ και συντάξεις. Φαίνεται στα μαγαζιά μας όπου οι έμποροι δεν μπορούν να κάνουν εισαγωγές προϊόντων αν δεν προ-καταβάλουν την αξία τους. Φαίνεται στην ανασφάλεια των εισαγωγών και των εξαγωγών που κανείς πλέον δεν αναλαμβάνει να καλύψει.
Η Ελλάδα πλήρωσε ακριβά το «κούρεμα του χρέους» της. Από τα 100 δις € που «γλύτωσε» από το δημόσιο χρέος, τα 38 δις € τα πλήρωσαν οι τράπεζές της, 12 δις € έχασαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, 6 δις € μειώθηκε η αξία του ενεργητικού της Τράπεζας της Ελλάδος, 5 δις € ζημιώθηκαν οι έλληνες ιδιώτες αποταμιευτές, απώλειες 2,2 δις € έγραψαν οι Ελληνικές Ιδιωτικές Ασφαλιστικές εταιρείες, περίπου 2,5 δις € έσβησαν από τα αποθεματικά τους τα Νοσοκομεία, τα Πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα. Το σύνολο αυτών των απωλειών πλησιάζει τα 66 δις €.
Σ’ αυτά προσθέστε και περίπου 10 δις € (3% έως 4% του ΑΕΠ) από τις έμμεσες απώλειες δηλαδή από την καθίζηση των νέων ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, την αποθάρρυνση των ξένων επενδυτών, τη φιλοσοφία «δεν πληρώνω το Δημόσιο αφού δεν πληρώνει αυτό τις υποχρεώσεις του», το κλίμα της βίας και της ανασφάλειας που επικρατεί στην ελληνική καθημερινότητα και προκαλεί μεγάλες ακυρώσεις κρατήσεων στα παραθεριστικά θέρετρα.
Πολλοί θα πουν ότι το PSI ήταν η τελευταία διέξοδος στα αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας, μια υποχρεωτικά οδυνηρή αλλά και σωτήρια επιλογή.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα για να μπορέσει να επωφεληθεί έστω και τώρα από αυτή τη διαδικασία, πρέπει να αποδείξει –πρώτα στον εαυτό της και κατόπιν σ’ ολόκληρο τον κόσμο- ότι θέλει και μπορεί να αλλάξει.