Τι γνωρίζουν τα κόμματα για τις τράπεζες και το κρύβουν από τους πολίτες – Το “γκρίζο” παρελθόν και το παραμύθι με τους ¨αδηφάγους καρχαρίες”

Εν αναμονή της απάντησης των τραπεζών την προσεχή Πέμπτη,  στο “καθολικό” αίτημα κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης για στήριξη των δανειοληπτών που πλήττονται από τα αυξημένα επιτόκια, για αύξηση των επιτοκίων καταθέσεων που έχουν μείνει αδικαιολογήτως στάσιμα και για μείωση σειράς προμηθειών που χρεώνουν τους συναλλασσόμενους.

Στο πλαίσιο αυτής της αναμονής, συνεχίζονται οι “μάχες” στα “χαρακώματα” για το μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι ευνοϊκές για δανειολήπτες, καταθέτες και συναλλασσόμενους ρυθμίσεις.

Το “στρίμωγμα” των νοικοκυριών που καλούνται να πληρώνουν μεγαλύτερα ποσά δόσεων σε εποχή ακρίβειας, είναι μία σοβαρή παράμετρος στην όλη υπόθεση και σωστά εξετάζεται. Και πρέπει να εξεταστεί ακόμα πιο σοβαρά, καθώς στην κοινωνία υπάρχουν πραγματικά προβλήματα, απέναντι στα οποία κανείς δεν δικαιούται να κλείνει τα μάτια.

Η “πρεμούρα” όμως της κυβέρνησης και η επιθετική έως εχθρική στάση της Αντιπολίτευσης απέναντι στους …αδηφάγους καρχαρίες-τραπεζίτες, δεν δικαιολογούνται, ούτε από το γεγονός ότι σε λίγους μήνες θα έχουμε εκλογές.

Αν θέλουμε να λέμε πως ζούμε σε μια χώρα και θέλουμε να συνεννοούμαστε μεταξύ μας, οφείλουμε όλοι, με πρώτα τα κόμματα, αυτά που λέμε, να τα μετράμε πριν τα πούμε. Αυτό θα ήταν και μια συμβολή στο να γνωρίζουν οι πολίτες που βρίσκονται, τι προβλήματα υπάρχουν και πως αυτά μπορούν να λυθούν στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό, από το ένα ή το άλλο κόμμα που καλούνται να ψηφίσουν.

Δυστυχώς, ενώ τα κόμματα γνωρίζουν, αυτό που γνωρίζουν δεν το μεταδίδουν στον κόσμο τους. Τον φοβούνται; Ή θέλουν να τον έχουν πάντα αδαή, ώστε να του πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες; Είτε το ένα συμβαίνει, είτε το άλλο, δεν τα τιμά.

Τι γνωρίζουν τα κόμματα και το κρύβουν από τους πολίτες; 

  1. Ότι τα μνημόνια δεν προήλθαν από την κατάρρευση των τραπεζών. Προήλθαν από τα θηριώδη ελλείμματα, δημοσιονομικό και εμπορικού ισοζυγίου, με ευθύνη των κυβερνήσεων. Και μπορεί οι προ μνημονίων τραπεζίτες να δάνεισαν μέχρι και …τα κλεμμένα πόμολα των φίλων τους, αλλά τα ομόλογα του φαλιρισμένου ελληνικού δημοσίου που υποχρεώθηκαν να αγοράζουν, έγραψαν μηδέν από το φαλιμέντο του κράτους.
  2. Ότι η επιλογή των τραπεζιτών όπως και η εποπτεία τους δεν γίνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά από τον SSM, την ΕΚΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος. Η κυβέρνηση και όπου υπάρχει πλειοψηφία ιδιωτών, οι μέτοχοι, προτείνουν μεν τα πρόσωπα, αλλά η ανάληψη των θέσεων προυποθέτει τις εγκρίσεις των εποπτικών Αρχών της ΕΕ.
  3. Οι τράπεζες, δεν έχουν σήμερα υπερκέρδη, όπως διαλαλείται. Έχουν μάλιστα λιγότερα κέρδη από το επιθυμητό, σύμφωνα με τον δείκτη απόδοσης ενεργητικού, ή τον δείκτη απόδοσης του κεφαλαίου, όταν συγκρίνεται με τις υπόλοιπες τράπεζες στην Ευρώπη. Και πολλά από τα κέρδη των τραπεζών στο εννεάμηνο του 2022 που ανακοινώθηκαν,  ήταν εφάπαξ, δηλαδή μη επαναλαμβανόμενα.
  4. Η κυβέρνηση, βεβαίως και μπορεί να βάλει έκτακτο φόρο-εισφορά  στα όποια κέρδη ανακοίνωσαν οι τράπεζες πως έχουν. Αλλά τι να φορολογήσει στις τράπεζες, όπου τα μισά τους -και παραπάνω -κεφάλαια είναι αναβαλλόμενος φόρος; Μήπως τα κόμματα που το παίζουν “αδαή”, να βάλουν τα στελέχη τους να Googl-άρουν τις λέξεις “αναβαλλόμενος φόρος”, ώστε να καταλάβουν τι λένε; Μήπως να ανατρέξουν στην πρόσφατη ιστορία για να δουν για ποιο λόγο θεσπίστηκε αυτός ο αναβαλλόμενος φόρος; οι φορολογικές απαιτήσεις δηλαδή που θα συμψηφιστούν σε βάθος χρόνου από μελλοντικά κέρδη; Και μήπως να λένε “μπράβο” για την κερδοφορία των τραπεζών (ώστε να εισπραχθεί από το κράτος, δηλαδή από τους πολίτες-φορολογούμενους αυτή η φορολογία το συντομότερο) αντί να λένε “ανάθεμα” και να μιλάνε για τραπεζίτες – “καρχαρίες”;
  5. Και ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι “καρχαρίες”; Ο Ψάλτης, ο Μεγάλου, ο Καραβίας και ο Μυλωνάς; Αυτοί οδήγησαν τις τράπεζες στο γκρεμό; αυτοί μηδένισαν τις μετοχές των τραπεζών; αυτοί έδωσαν τα θαλασσοδάνεια σε κάθε επώνυμο φίλο, συμπέθερο, μπατζανάκη, κολλητό του κόμματος, με …το αζημίωτο;
  6. Μήπως τα κόμματα, να ρίξουν μια ματιά στο τι πέτυχαν οι παραπάνω “καρχαρίες” και τι παρέλαβαν από ορισμένα (σ.σ. υπάρχουν και εξαιρέσεις) …υπέρλαμπρα αστέρια του τραπεζικού παρελθόντος, εκ των οποίων οι όντες εν ζωή απολαμβάνουν τους καρπούς των πράξεων τους, (συνεχίζοντας ακάθεκτοι σε άλλες παρεμφερείς δραστηριότητες) και οι όντες στον άλλο κόσμο, έχουν αφήσει τα προς το ζην σε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα;

Άποψη: Οι σημερινοί τραπεζίτες που έφεραν με προσπάθειες μεγάλες τις τράπεζες σε επίπεδα κανονικότητας, οφείλουν να δουν και την κοινωνική πλευρά της τραπεζικής λειτουργίας. Με γενναία μέτρα, που δεν θα φτάνουν όμως στο “κόκκινο” που θα απειλήσει αυτά που έχουν επιτευχθεί. Η κυβέρνηση, που επαίρεται για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, δεν έχει λόγο να ξεπερνά σε …κορώνες την Αντιπολίτευση. Και η Αντιπολίτευση, που ξέρει τα πάντα αλλά διστάζει να τα πει στο ακροατήριό της, μπορεί είτε να ρίξει τους τόνους, είτε να συνεχίσει να διηγείται το παραμύθι “ο αδηφάγος καρχαρίας”.

Βασίλης Βαλαμβάνος, [email protected]