>
Τα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικούς χρέους επαναφέρουν σε σημερινό τους άρθρο οι Financial Times. Η βρετανική εφημερίδα φιλοξενεί και παρέμβαση του γνωστού οικονομολόγου Νουριέλ Ρουμπίνι που τιτλοφορείται «Έρχεται η διάλυση της Ευρωζώνης».
Ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας Σόνυ Καπούρ σημειώνει πως το αρχικό σχέδιο της ΕΕ και του ΔΝΤ για τη στήριξη της Ελλάδας δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και ως εκ τούτου απαιτείται η ενεργοποίηση εναλλακτικού σχεδίου που θα προβλέπει μια συντεταγμένη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Σύμφωνα με τον ίδιο η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει πλήρως τα χρέη της και ο επιμερισμός του βάρους σε άλλα κράτη της Ευρωζώνης αποκτά πλέον «τοξικό» χαρακτήρα. Στο ίδιο πλαίσιο η αναδιάρθρωση χρεών που οφείλονται στον ιδιωτικό τομέα, εκτιμάται πως θα «χρεοκοπήσει» το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και θα πυροδοτήσει ντόμινο πτωχεύσεων.
Έτσι, θεωρεί πως το «κούρεμα» στα ελληνικά ομόλογα είναι αριθμητικά αναπόφευκτο και απαιτείται εναλλακτικό σχέδιο που θα κάνει διακρίσεις ανάμεσα στους ποικίλους πιστωτές, δίνοντας προτεραιότητα στα δάνεια της Ε.Ε. και εν συνεχεία στις ελληνικές τράπεζες. Μάλιστα, ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας υποστηρίζει πως το επόμενο βήμα θα είναι ότι τα ελληνικά ομόλογα που υπάρχουν στην ΕΚΤ και τις ελληνικές τράπεζες θα ανταλλαχθούν με νέα ομόλογα αντικατάστασης, που θα εξαιρεθούν από την αναδιάρθρωση.
Ο Ρουμπίνι για τη διάλυση της Ευρωζώνης
Εξάλλου, ο γνωστός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι αρθρογραφώντας στους Financial Times προειδοποιεί πως το έλλειμμα διακυβέρνησης στην Ευρωζώνη οδήγησε σε μειωμένης αποτελεσματικότητας μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης, κάτι που αν συνεχιστεί εκτιμά πως θα οδηγήσει το ευρώ σε «άτακτες εξελίξεις» και θα έχει ως αποτέλεσμα τη διάλυση της ίδιας της νομισματικής ενοποίησης.
Ο Ρουμπίνι σημειώνει πως η Οικονομική και Νομισματική Ενοποίηση δεν ανταποκρίθηκε ποτέ πλήρως στις προϋποθέσεις ενός βέλτιστου νομισματικού χώρου, αφενός διότι η επίδραση της πρόωρης σύγκλισης των επιτοκίων, επέτρεψε να δημιουργηθούν μεγαλύτερες αποκλίσεις στις δημοσιονομικές πολιτικές και αφετέρου διότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν, ενώ η μισθολογική ανάπτυξη σε σχέση με την ανάπτυξη της παραγωγικότητας απόκλινε περαιτέρω.
«Οι ευρωπαϊκές κινήσεις προς την πολιτική ενοποίηση έχουν μείνει στάσιμες, ενώ οι κινήσεις προς την δημοσιονομική ενοποίηση θα απαιτήσουν σημαντικά έσοδα, καθώς και ευρεία έκδοση ευρωομολόγων», σημειώνει ο διάσημος οικονομολόγος, προσθέτοντας πως η μείωση του χρέους της Ευρωζώνης ή το «reprofiling» θα βοηθήσει να επιλυθεί το ζήτημα του υπερβολικού χρέους αλλά δεν θα αποκαταστήσει την οικονομική σύγκλιση.
Ο ίδιος εκτιμά ότι η αδυναμία της Ευρωζώνης α) να προχωρήσει σε υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου ώστε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της περιφέρειας, β) να επιβάλει μεταρρυθμίσεις ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα και να περιοριστούν οι μισθολογικές αυξήσεις και γ) να υιοθετήσει κάθετα αποπληθωριστικές πολιτικές – τις οποίες ο Ρουμπίνι θεωρεί εσφαλμένες – οδηγεί στην ουσία μόνο σε ένα δρόμο, σε αυτόν της εγκατάλειψης του ευρώ, επιστροφής στο εθνικό νόμισμα και επιβολής μιας μεγάλης ονομαστικής και πραγματικής υποτίμησης.
Στο κάτω κάτω, σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις κρίσεων σε αναδυόμενες αγορές όπου αποκαταστάθηκε η ανάπτυξη, η ελαστικοποίηση του συναλλαγματικού μηχανισμού ήταν απαραίτητη και αναπόφευκτη, πέρα από την παροχή ρευστότητας, την λιτότητα και τις μεταρρυθμίσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την αναδιάρθρωση και μείωση του χρέους.
Ο Ρουμπίνι καταλήγει σημειώνοντας πως η σύγκλιση στην Ευρωζώνη έχει πια ξεχαστεί, οι μεταρρυθμίσεις είναι στάσιμες, η δημοσιονομική και νομισματική ενοποίηση αποτελεί πλέον μακρινό όνειρο, ενώ επαναλαμβάνει πως αναδιάρθρωση χρέους θα γίνει αν και δεν θα είναι επαρκής για να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.