Είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί η ατμόσφαιρα που επικρατεί στην γερμανική κυβέρνηση σε σχέση με τα συμβαίνοντα στην Ελλάδα, ως «απώλεια ψυχραιμίας»; Και όμως μόνο αυτό…
δικαιολογεί ότι τρεις φορές μετά τις εκλογές ο Σόϊμπλε και δύο η Α.Μέρκελ, προχώρησαν σε δηλώσεις που αποτελούν χονδροειδή επέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας και αποκορύφωμα βέβαια ήταν η αίτηση … για δημοψήφισμα από την Α.Μέρκελ.
Τώρα, όμως άρχισαν πλέον να … βρίζουν κι όλας: Όπως ο ανεκδιήγητος Β.Σόϊμπλε ο οποίος έφτασε στο σημείο χθες να χαρακτηρίσει όλους τους Έλληνες πολιτικούς εκτός ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εκτός δηλαδή από τα κόμματα που ελέγχει άμεσα, ως … δημαγωγούς!
Προβαίνοντας σε μία δήλωση που για άλλη μια φορά επιχειρούσε να «δώσει πόντους» στα δύο κόμματα που απολαμβάνουν της «γερμανικής εύνοιας», κατάφερε πάλι να τα υπονομεύσει. Γιατί, όποτε επιτίθεται εναντίον κάποιων κομμάτων είτε ο ίδιος είτε η Μέρκελ, φυσικά ενισχύονται μεταξύ των Ελλήνων ψοφηφόρων.
Τώρα, λοιπόν, δήλωσε ο Β.Σόϊμπλε ότι «Πιστεύω ότι θα κυριαρχήσει η λογική και ότι οι Έλληνες δεν θα παρασυρθούν από δημαγωγούς οι οποίοι θέλουν να τους κάνουν να πιστέψουν ότι υπάρχουν ανώδυνες λύσεις στα προβλήματά τους»εννοώντας ότι πρέπει οι Έλληνες να ψηφίσουν μόνο αυτούς που τους κατέστρεψαν και τους έφεραν σε αυτό το σημείο σήμερα. Η δήλωση περιλαμβάνεται σε συνέντευξή του η οποία δημοσιεύεται σήμερα στη γερμανική εφημερίδα Mannheimer Morgen.
Γιατί όμως χάνουν την ψυχραιμία τους και χρησιμοποιούν τα φερέφωνά τους, όπως ο Λ.Παπαδήμος ή χρησιμοποιούν ψευδο-πληροφοριοδότες, όπως στην περίπτωση του Reuters για να σπείρουν κλίμα «εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ»;
Για ένα πολύ απλό λόγο: Να φοβίσουν τους Έλληνες πολίτες πρώτιστα και να τους υποτάξουν στην θέλησή τους κατευθύνοντάς τους σε κόμματα-τσιράκια του Μνημονίου και δεύτερον για να παίξουν τα γνωστά, βρώμικα, οικονομικά τους παιχνίδια.
Ότι και να λένε ξέρουν ότι όχι μόνο την Ελλάδα δεν μπορούν να την αποβάλλουν από το ευρώ, αλλά τρέμουν και στην ιδέα ότι πιθανόν μια ελληνική κυβέρνηση που δεν ελέγχεται από το Βερολίνο θα μπορούσε αν «στριμωχνόταν» να προχωρούσε σε υιοθέτηση νέας νομισματικής εθνικής μονάδας.
Όπως μετέδωσε πριν λίγο το Bloomberg, κάτι τέτοιο θα άνοιγε το «κουτί της Πανδώρας» για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα το οποίο μπορεί να διαλυθεί υπό το κλίμα πανικού, από τεράστιες εκροές κεφαλαίων από τα τραπεζικά ιδρύματα, οδηγώντας ενδεχομένως ακόμα και στη διάλυση της ευρωζώνης.
Ακριβώς αυτό που είχαμε γράψει στο άρθρο με τίτλο «Η έξοδός μας από το ευρώ η είσοδός τους στην κόλαση» η εκροή κεφαλαίων, η οποία θα ακολουθήσει μία ελληνική έξοδο από το ευρώ, από τράπεζες του ευρωπαϊκού νότου και της Ιρλανδίας αναδεικνύεται ως ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος για τις τράπεζες της ευρωζώνης.
Ενδεικτικό του τι θα ακολουθήσει ενδεχομένως, είναι το γεγονός ότι, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (Bank for International Settlements) , στα τέλη του 2011 χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου είχαν απαιτήσεις σε ομόλογα Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας και Ιρλανδίας ύψους 1,19 τρισ. δολαρίων (περίπου 1 τρισ. ευρώ).
Παρά το γεγονός ότι δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που υποστηρίζουν ότι μία έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν είναι πιθανή, και ότι ακόμα και αν συμβεί δεν θα είναι καταστροφική για τις τράπεζες της συγκεκριμένης οικονομικής ζώνης, οι γνώμες διίστανται.
Τα κεφάλαια ύψους 1,1 τρισ. ευρώ που διαθέτουν οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης ως «πυροσβεστήρα» ρευστότητας για το ενδεχόμενο εκροών καταθέσεων θα αποβούν ανεπαρκή σε περίπτωση συστημικής απώλειας της εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη, όπως υπολόγισε σε χθεσινή της αναφορά η Goldman Sachs Group Inc. Πρακτικά αυτό που λέει ο κολοσσός είναι ότι “τίποτα δεν σώζει την ευρωζώνη αν η Ελλάδα αποφασίσει να βγει από το ευρώ”.
Και αυτό είναι που τρομοκρατεί την κυβέρνηση της Μέρκελ… Όχι ότι δεν θα έχουμε να δώσουμε τα λεφτά από την δανειακή, αλλά ότι ανοίγοντας την πόρτα εξόδου η Ελλάδα, θα συμβεί το φαινόμενο της “αποσυμπίεσης καμπίνας” και τίποτα δεν θα μείνει όρθιο στην ευρωζώνη.
Την περασμένη εβδομάδα, αναλυτές της Societe Generale SA εκτίμησαν ότι οι δανειακές και νομισματικές απώλειες σε περίπτωση διάλυσης της ζώνης του ευρώ μπορεί να φθάσουν το 1,1 τρισ. δολάρια για τα τραπεζικά συστήματα της Γερμανίας, Γαλλίας, Ηνωμένου Βασιλείου, ΗΠΑ, Σουηδίας, Ελβετίας, Δανίας, Αυστρίας και Βελγίου.
Οι οικονομικοί αναλυτές της UBS, Γουόκερ (Wacker) και ντε Σπίντλερ (de Spindler) εξάλλου εκτιμούν ότι υπάρχει «σημαντική πιθανότητα» μία ελληνική έξοδος «να πυροδοτήσει αλυσιδωτή αντίδραση, τραπεζικές εκροές και αύξηση των επιτοκίων του κρατικού χρέους των ασθενέσθερων χωρών που θα οδηγήσουν τελικά στη διάλυση της ευρωζώνης».